Gegroet!

 

De laatste tijd word ik veel aangemoedigd door iedereen om me heen om extra hard er voor te gaan in de laatste weken. Dat heeft me erg gemotiveerd en in de afgelopen week heb ik een stuk harder gewerkt dan ooit te voren. In mijn ogen "hard werken" betekent praten met IEDEREEN om je heen, OVERAL waar je heen gaat. Op straat sla je soms wat mensen over, nou ik probeer dus om niemand me te laten passeren zonder een kans te hebben gehad om dit evangelie te accepteren. Of ze het accepteren of niet, dat is hun keuze.

 

Nja en wat onderzoekers betreft gaat het een beetje sloom nog steeds, maar dat komt gewoon omdat mensen de verkeerde keuze maken en flaken. We hebben al een tijdje geen contact gehad met Patryk, maar afgelopen zondag kwam hij naar de kerk :) en nu gaan we weer met hem afspreken.

 

De 'highlight' van de week is dat we een dienstbetoon project mochten doen in een tuintje van een minder actief lid. Zijn naam is Marcin en we belden hem een paar weken terug op om met hem af te spreken. Toen we later bij hem thuis waren vertelde hij dat hij nooit ergens tijd voor heeft want hij heeft het druk met allerlei dingen. Werk, tuinhuisje en dat soort dingen. Veel mensen in Polen hebben een, zoals ze het hier zeggen, "działka". Dat is een stuk grond dat ze kopen en daar bouwen ze dan een klein huisje en een tuintje en zo. Daar zitten ze dan graag in de zomer of tijdens het weekend. Hij moest een schutting plaatsen om zijn grond heen, en die bestaat uit een paar betonnen pilaren en platen die je daar dan in moet schuiven. Die zijn best zwaar, dus hij had 2 grote sterke kerels nodig. Dat konden we dus fijn de hele dag doen zaterdag. Betonnen platen sjouwen en palen in de grond zetten. Was eigenlijk echt heel leuk om te doen.

 

Ik had de kans om even goed met Marcin te praten. Op het moment woont hij samen ongehuwd met zijn vriendin Beata. Maaar hij zei dat Beata graag wil trouwen zodat ze gedoopt kan worden :D! Zo awesome! Ik hoop dat ik dat nog mee kan maken! Maar we zullen het wel zien.

 

Krystian is het neefje van Beata en toen we daar waren een week geleden, kwam hij er ook bij zitten om een aantal vragen te stellen. Hij nam een Boek van Mormon en beloofde dat hij het zou lezen. En Marcin zei dat Krystian inderdaad heeft zitten lezen uit het Boek van Mormon. Het coole is dat hij niet eens echt een onderzoeker is of zo, maar het lijkt erop dat hij er wel een gaat worden :).

 

Oh en donderdag had ik weer eens een eetafspraak! Die zijn zeldzaam in Polen. De vrouw van de gemeentepresident, zuster Mirka, had de 4 Elders uitgenodigd. Zo'n lief vrouwtje. Kan lekker koken :)! Ze zegt dat ze zich altijd zo'n zorgen maakt over de Eldertjes of ze wel genoeg te eten krijgen. Elder Wolfley verliest nu gewicht als een malle, net als ik op het begin van mijn zending, haha. Misschien maakte ze zich daarom zorgen. Nee, ze is gewoon lief.

 

Direct daarna kregen we een telefoontje van Zuster Lloyd. Die kookt altijd voor alle YSA's op donderdagavond en ze vroeg of wij ook langs zouden komen. Nja ik wilde niet zeggen dat we net gegeten hadden dus we kwamen gewoon met z'n allen om daar alle ruimte die er nog over was op te vullen in onze buikjes. Nou ik heb nog nooit zooo vol gezeten. Want ik hou er van om me gewoon helemaal vol te eten met 1 maaltijd. Haha nu weet ik hoe zendelingen zich voelen in Utah. Die worden daar vast helemaal vol gepropt. Nja ik ben wel blij eigenlijk dat ik in Polen heb mogen dienen, anders was ik nooit zoveel afgevallen. In tegenstelling, al het gewicht dat ik hier verloren ben zou ik in Amerika zijn aangekomen waarschijnlijk.

 

Oh en gister voelde ik me als een zendeling in Mexico. Ik hoor namelijk van alle kanten dat Mexico zo'n makkelijk land is voor zendelingen. Die hebben elke week wel een paar duizend dopelingen en iedereen op straat is geïnteresseerd. Nja ik overdrijf natuurlijk, maar het schijnt daar dus wel gemakkelijk te gaan.

Nou gister spraken we dus een meisje aan die uit Mexico kwam. Dat was echt een cool gesprek. Ze luisterde en toonde veel interesse. Ik denk niet dat ik ooit zo'n gemakkelijk gesprek heb gehad tijdens mijn hele zending. De meeste mensen proberen me te dissen en zitten altijd moeilijk te doen, maar zij was gewoon vriendelijk en cool. Helaas werd ons gesprek onderbroken door een bus waar ze op aan het wachten was.. Maar dat is gewoon een teken van de Heer die zegt: "Oke Elders, jullie hebben genoeg gezegd nu, volgende keer meer."

 

En nu heb ik ook wel genoeg gezegd, volgende keer meer.

 

HOUDOE