Nou daar gaat ie dan.. De laatste mail.

Wat valt er nog te zeggen.. zie jullie allemaal over een paar dagen!

HOUDOE

 

Haha nee dat zou stom zijn. Als er iets is wat ik heb geleerd op zending dan is het tenminste om een verhaal interessant over te brengen. Er is namelijk een verhaal dat ik heeeeeeel vaak heb verteld op mijn zending. Het verhaal van de Herstelling. En ik ben het nog niet zat :)

 

Maar goed.. De afgelopen paar dagen heb ik flink zitten denken aan mijn zending. Wat ik allemaal heb meegemaakt en wat ik allemaal heb geleerd. Ik ga niet alles opsommen wat ik heb geleerd, want dan zit ik hier over 2 jaar nog.. Ik denk dat mensen dat wel aan mij zullen zien straks als ik thuis ben. Er is zeker een verandering in mij geweest tijdens deze 2 jaren. In het begin zat ik mezelf allemaal voor te nemen dat ik niet ging veranderen, want ik vond mezelf wel tof. Maar ik heb al gauw ontdekt dat de Heer een betere "mij" in planning had en daarom heeft Hij me hier naar Polen gestuurd en heb ik allerlei dingen ervaren die de oude ik niet had willen ervaren. En nu ben ik de persoon die de Heer voor ogen had. Bevalt me wel zo. Nja ik wil niet zeggen dat ik er al ben hoor, in tegendeel zelfs, ik ben pas op het begin. Maar ik ga in ieder geval de goede kant op en ik hoop dat ik het zicht in mijn verdere leven niet zal gaan verliezen. Zou een beetje zonde zijn van zo'n zending dan toch. En nu ik er zo over nadenk, ik ben wel blij dat mijn zending mij veranderd heeft. Want als je 2 jaar weggaat om de Heer te dienen, en je komt terug en er is niks veranderd, dan had je net zo goed niet kunnen gaan.

 

Is mijn zending nou precies verlopen zoals ik gehoopt had of verwacht had? Nee, bij lange na niet. Je hoopt en verwacht natuurlijk dat je heel Polen kan bekeren en dopen, dat je net zo'n held wordt als de helden in het Boek van Mormon of het Nieuwe Testament. Maar ik heb ontdekt dat iedereen zo zijn eigen taak heeft. De een plant de zaadjes, de ander voedt ze en nog een ander brengt de oogst binnen. Ik heb het geluk gehad dat ik een paar mensen mocht oogsten dankzij het harde zaai- en voed-werk van andere zendelingen. En dan heb ik het over Igor en Tomek die gevonden zijn door andere zendelingen. Zo heb ik zelf ook een hoop mensen gevonden die later gedoopt zijn door andere zendelingen. Het komt maar zelden voor dat een zendeling iemand vindt, onderwijst en ook nog doopt. En ook DAT heb ik mee mogen maken, en dan denk ik aan Kasia en Ilona. Wat een geluk! Het is dan wel niet heel Polen, maar dat lukt ook niet. Ik ben tevreden met mijn werk en de vruchten die ik er van heb kunnen plukken. En ik weet dat ik de dingen gedaan heb waar ik voor geroepen ben.

 

Er zijn zendingen in de wereld waar zendelingen iedere week wel een paar mensen dopen. Nou de Poland Warsaw Mission is daar niet één van, helaas. Maar ik ben er wel blij mee dat het zo'n lastig gebied is. Hoe moeilijker het is, hoe meer voldoening het geeft toch? Dus ja dan kan je dus wel begrijpen dat ik heel erg voldaan ben :). Er is geen betere plek voor mij dan Polen. Het was moeilijk en zwaar, maar ook heel erg belonend en leuk. En ik heb het overleefd :)

 

Nou goed even nog over mijn week, wat is zoal gedaan heb. Het begon dus allemaal een beetje sloom. Ik en Elder Wolfley waren ziek. Waarschijnlijk was het voedselvergiftiging. Ik heb maandag de hele dag liggen slapen en kwam er 's avonds nog even uit voor een afspraak met Igor.

 

Dinsdag namen we nog een uitziek-dagje. We hebben 's ochtends de wereldwijde leiderschapstraining bekeken die ging over leden-zendingswerk. Super goed!! Ook al voelde ik me erg slap en ziek, ik genoot er wel van. De rest van de dag hebben ik en Elder Wolfley lekker Kolonisten van Katan zitten spelen. Je moet toch wat he als je geen films mag kijken of internetten.. En we hadden 's avonds weer een afspraak waar we ervoor uit moesten. Deze keer met Tomek.

 

Nou en woensdag hoopte ik wat beter te zijn want we hadden zone conferentie. Ik voelde me al een stuk beter, dus daar was ik blij mee. Het was mijn eerste zone conferentie met President Edgren als zendingspresident. Het was tevens ook mijn laatste.. :p Maar het was echt goed. Gaf me motivatie en energie. We hebben een hoop over geloof gepraat. Geloof dat we mensen kunnen vinden om te onderwijzen. En ik merkte aan mezelf dat het een beetje zwakker werd. Dat komt omdat ik al zo lang op zending ben en het is allemaal een beetje routine geworden. Dus dat is iets waar ik aan kan werken nog in de laatste paar dagen. En ik heb er ook aan gewerkt de afgelopen paar dagen en het werkt :). Geloof zonder werken is dood volgens de bijbel. Nou ik denk ook dat werken zonder geloof dood zijn.

 

Donderdag was cool, want toen hadden we een activiteit waar we smores gingen maken. We hadden een kampvuur en marshmellows en koekjes en chocola. Echt zoooooo lekker! Het was echt super gezellig. Hoewel, ik was de helft van de tijd weg. Ik moest met Elder Lloyd wat zaakjes behandelen met de gemeente president. Ik treed dan altijd op als vertaler. Ondertussen vond ik een fotoboek van allerlei gebeurtenissen van de gemeente. Echt super leuk. Ik zag zendelingen die daar een jaar geleden gediend hebben. Ik ken die allemaal. Dat was leuk. Ik realiseerde me toen hoe belangrijk en hoe leuk voor later het is als je dingen vastlegt. Op video, foto of zelfs een Blog... Goed idee, had ik er maar zo één die over mijn zending ging... hee wacht eens even... :)

 

En toen vrijdag avond was ook leuk. Elke transfer mogen we een avond iets cultureels doen. En dat deden we vrijdag avond dus. We hebben wat historische plekjes van Lodz bezocht waar coole dingen gebeurd zijn. En daarna gingen we uit eten bij een super Pools restaurant. Pools eten is echt lekker, ik heb zo zitten genieten. Ik ga het eten zeker missen.

 

Oh en zaterdag was ook al zo'n leuke dag.. Echt een leuke week was het he.. :P De zusters wilden een haardvuuravond organiseren. Speciaal voor Dominika. Zij gaat namelijk binnenkort op zending, vlak nadat ik terug naar huis ga. Dus dat was een gelegenheid voor haar om te praten voor een groep als een soort afscheidsspeech en we hebben gelijk als zendelingen gebruik gemaakt van de gelegenheid om wat leden-zendingswerk-training te geven. Ik gaf een toespraak/les over een aantal aspecten in zendingswerk. Ik deed iets cools, ik spelde namelijk het woord "misja" (=zending) uit en gaf elke letter een betekenis. Het was een groot succes en er waren veel mensen. Een hoop minder actieve leden ook en zelfs niet leden en een hoop van hen kwamen ook weer op zondag naar de kerk. Iedereen werd enthousiast van de zendingsgeest.

 

Ja en dat waren alle interessante dingen dan wel zo'n beetje voor deze week. En nu is het gewoon uitkijken naar zaterdag. Want ik heb wel zin in mijn leven nu. Ik ga mijn zending erg missen. De leden, de onderzoekers de mensen op straat en zelfs de gemene mensen op straat. Dit zijn dingen die je nooit meer echt zult meemaken in je leven. President Nielson zei ooit: Je hebt 2 jaar om te dienen en een leven lang om er op terug te kijken.

 

Het leven is mooi, ik heb nog zo veel dingen voor de boeg. Studie, werk, gezin. En alles wordt beter omdat ik een zending gediend heb en geleerd heb om hard te studeren, hard te werken, en dat gezin komt ook wel in orde :)

 

Dusja.. Ik zie jullie wel weer over een weekje dan.

 

HOUDOE

 

 

Hoi beste jullie!

 

Goed ik ga er niet omheen draaien. Ik ben ZIEK. Ik zit al 10 minuten naar het scherm te staren en weet niet echt wat ik moet typen :P. Maar nu de intro al gemaakt is kan ik eindelijk gaan beginnen. Ja ik weet het, niet de meest vrolijke manier om mee te beginnen, maar wees maar blij dat ik jullie de details bespaar :)\

 

Nou goed.. Het was een beetje een slome week in zendelingenland. We hadden allemaal feestdagen en de straten waren leeg. Ook veel onderzoekers zijn weg, op vakantie en zo. Dus er was niet veel te doen voor ons. We hebben hoe dan ook onze week wel lekker veel op kunnen vullen met dienstbetoon en andere toffe dingen.

 

Onze goeie ouwe Igor houdt van slangen en heeft er een paar thuis. Toen ik dat eerst hoorde vond ik het een beetje raar. Dat zijn nou niet bepaald de meest aaibare huisdieren. Maar nu ik ze gezien heb, vind ik het wel heel erg cool eigenlijk. Hoewel ik ze niet om mijn nek heen hoef te hebben, het zijn namelijk van die wurgslangen, nja ik wil wel levend thuis komen over 2 weken he. Het coole aan slangen is voedertijd. Ze eten graag levende ratten. Klinkt allemaal heel zielig voor die ratjes. Maar goed. Een van die ratten was ontsnapt terwijl Igor hem probeerde te voeren aan de slangen. En Igor kon die rat maar niet vangen. Dat was vervelend want hij hield hem steeds wakker 's nachts. En dat duurde een aantal weken. Dus deze week besloten we actie te ondernemen. Ik en Elder Wolfley kwamen langs om die rat te vangen en hem aan de slangen te voeren. En het was gelukt :) Best makkelijk zelfs als je met een paar kerels bent.

 

Dus we dachten dat het probleem was opgelost nadat die duivelse rat opgegeten was, maar helaas er was nog een 2e. Die was zelfs groter. Dus de volgende dag gingen we weer terug en hebben die ook gevangen :).

 

Het goede deel hiervan is dat Igors oom (die bij hem woont) ons op een positieve manier heeft leren kennen. Want die oom werd ook helemaal gek van die ratten. Nu weet hij dus dat wij zendelingen cool zijn en dat we graag mensen helpen en probleempjes makkelijk kunnen oplossen. Dit zal hopelijk leiden tot interesse in de kerk. Hij ziet ook wel aan Igor dat het evangelie een goede invloed op hem heeft en dat hij er een beter persoon van wordt.

 

En dan is er nog een minder actief lid, Marcin, waar we dienstbetoon voor hebben gedaan. Dat was dus weer op zijn dzialka. Is altijd leuk om te doen. Het heeft een goede invloed op hem en hij wil ook naar de kerk komen. Het is alleen het drukke leven wat hem tegenhoudt. Maar dienstbetoon verzacht mensenharten altijd, dus wie weet realiseert hij op een dag wel dat hij God maar eens op de eerste plek moet zetten in plaats van andere dingen.

 

We zijn echt hard bezig de laatste tijd om inactieven te heractiveren. De kerk heeft al grond gekocht om een kapel op te bouwen. Het enige wat er nog ontbreekt is een aantal actieve leden. Lodz heeft op het moment niet genoeg actieve leden, dus daarom proberen we zoveel mogelijk te heractiveren. Want als iedereen gewoon actief zou zijn, dan zouden we nu al een heuse kapel hebben.

 

Maar natuurlijk gaat het niet alleen maar om de kapel. Het gaat hier om zielen redden. Ik zou liever een paar zielen redden en geen kapel hebben dan een boel mensen heractiveren voor een tijdje zodat die kapel gebouwd kan worden en dat ze dan vlak daarna weer inactief worden. Dat is ook een beetje bez sensu. Ik wou dat ik meer Pools zou praten op mijn blog, dan kunnen mensen een beetje ervaren hoe cool deze taal is. Maar goed dat is nu toch al za późno :P

 

Oh en zondag kwam Adrian Urban vanuit Katowice naar Lodz toe. Was echt tof om hem weer te zien! Op zending heb ik echt zo het gevoel dat ik alles hier maar 1x ga mee maken, dus als ik naar een andere stad verhuis, dan heb ik het gevoel dat ik die mensen noooit meer ga zien. En dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, maar toch heb ik zo'n gevoel. Daarom is het zo leuk om mensen weer terug te zien! Heb ik even geluk dat Nederland niet ver van Polen vandaan ligt, dan ik mensen lekker vaak terug zien.

 

Maar ik ga het zendeling-zijn wel missen hoor. Hoe zwaar het soms ook is en hoe erg ik soms ook geen zin heb om iets te doen. De ervaringen en de wonderen die je ziet zijn het meer dan waard. Ze zeggen altijd dat het moeilijk is om te vertrekken van huis op het begin, maar het is nog moeilijker om te vertrekken van het zendingsveld. Nu snap ik wat ze er mee bedoelen. En ik ga er niet getreurd om zijn. Ik kijk lekker naar de positieve kant van de situatie. Ik ga lekker mijn familie en vriendjes weer zien. En daar heb ik ook wel zin in. Nog maar 1 mailtje volgende week en dan is het alweer voorbij..

 

Voor alles is een tijd toch? Een tijd om op zending te zijn en een tijd om thuis te zijn en een tijd om te studeren en een tijd om aan je toekomst te werken. Dus we gaan maar mooi lekker door met het leven.

 

HOUDOE

OH MEN!

Ik weet niet of iemand het verwacht, maar ik heb zoooo hard gewerkt afgelopen week! Het begon met een harde exchange met Elder Finch. Hij is zo goed. Zijn Pools is ultimate and hij werkt echt super hard. Hij loopt snel en praat met iedereen die hij ziet. Geen gerotzooi, dat bevalt me wel.

 

Oh maar daarvoor hadden we natuurlijk P-day en zouden we gaan laser taggen. Iedereen vraagt zich natuurlijk af hoe dat dan was, aangezien Elder van Bakel er zo enthousiast over was en er zoveel zin in had.. Nou helaas moet ik melden dat er niks van kwam omdat die mensen dachten slim te zijn en de boel te sluiten en te verplaatsten. Helaas.. Ze waren waarschijnlijk bang dat ik één van hun muren zou breken of zo. Snap ik wel.

 

Maar goed, hard zendingswerk is net zo leuk als lasertag. En onze harde arbeid werd beloond. We kwamen een jongen tegen genaamd Juha. Hij komt uit Finland! Hij legde al meteen uit dat hij niet geïnteresseerd was in religie. Nou ik vroeg dus wat er mis was en waarom dan niet. Nou omdat er zoveel nare dingen vanaf komen (denk maar aan de kruistochten en terrorisme en zo). Nja en dat snap ik volkomen dat iemand zo denkt. Maar toen vroeg ik hem of het iets voor hem zou betekenen als er een kerk was die daadwerkelijk naleefde wat Christus onderwees tijdens zijn leven op aarde. Nou dat zou wel interessant zijn zei hij. En toen was het hele gesprek omgedraaid en was hij ineens heel geïnteresseerd. Hij nodigde de zendelingen uit om een Engels exemplaar van het Boek van Mormon te brengen en erover te praten. Dat deden Elders Caskey en Finch dus een dag later en ze vertelden me dat het een van de beste afspraken was die ze ooit gehad hebben. Dus ik ben zeker dik tevreden : )

 

Het beste van de exchange was toch om te zien hoe hard Elder Finch werkt, en de vreugde die je ervaart van hard werk. Ik heb een doel gezet om dit patroon vol te houden tot het einde.

En naprawdę (echt waar) hard werken is gewoon de sleutel die de grote kluis opent waar het o zo begeerde succes in ligt. Nou ja niet altijd, want soms werk je de hele week lang zooo hard, maar dan krijg je toch niks.. Dat gebeurt soms.. 

 

Maar woensdag hadden we een hele goede dag. Want net nadat we hadden teruggewisseld gingen we wat mensen aanspreken in het "miracle park" en we vonden een man die zoveel geduld had om te luisteren naar Elder Wolfley dat hij een Boek van Mormon aannam en zelfs met ons wilde afspreken de volgende dag (kwam niet opdagen, maar dat terzijde). En vlak daarna toen we ons helemaal goed voelde en succesvol gingen we op weg naar huis om te eten, maar onderweg spraken we een vrouw aan die nog veel cooler was. Het was een normaal, vriendelijk gesprek. Geen discussie en ook geen debat geen gediss of bijbelgevecht. Zij was echt awesome. We hebben anderhalf uur staan praten over de Herstelling en het Plan van Zaligheid. Terwijl haar kleine kindje haar overal heen sleepte en ons er dus achteraan sleepte. Haha dat was vast een grappig gezicht, maar het was echt cool. We konden onze dinner-break wel mooi vergeten, want we moesten daarna rennen om de bus te halen zodat we op tijd zouden zijn voor Engelse klas.

 

Oh en donderdag was ook echt een chille dag. De Lloyds organiseren vaak iets tofs voor de Jovo's en iedereen die wil komen. Deze keer gingen we naar een plek waar we konden BBQ'en en volleyballen enz. Dat was echt een van de beste avonden die ik heb gehad op zending. Zo gezellig! Ewa, een onderzoekster bracht een vriend mee, Adam. Zij is echt cool, ze heeft hem leren kennen in de trein en heeft met hem zitten praten over de kerk en zo en daardoor raakte hij geïnteresseerd en kwam naar de activiteit. Tijdens die activiteit heeft hij wat vragen gesteld over de kerk en een aantal leden en zendelingen hebben toen met hem gepraat en een Boek van Mormon gegeven. En hij wilde zelfs afspreken met ons zaterdag, dus dat deden we en dat ging ook goed. We nodigde hem uit om naar de kerk te komen zondag, maar hij kwam niet helaas.

Maar ja verder dus lekker hamburgers gegeten, en gevolleybald. Ging zelfs best goed. Ik zat in het team met Ewa en Andrzej en speelde tegen de 3 andere Elders. Dus de Elders tegen de Polen (en mij). En de Polen wonnen :D! Zo zie je maar, winnen is belangrijker dan meedoen. Oh nee wacht, andersom? Hoe dan ook, ik won.

 

En dan nu het allerbeste deel van de week. Dat gebeurde gister eigenlijk. We hadden een tijdje geen contact met Igor. Hij nam z'n telefoon maar niet op en kwam ook niet naar de kerk. We zouden met hem ergens vorige week vrijdag afspreken, maar hij kwam niet en sindsdien hadden we dus geen contact meer met hem. We maakten ons dus dikke zorgen. Ik was bang dat er iets gebeurd was waardoor hij niks meer met de kerk te maken wilde hebben.

Maar na een hoop bidden en bellen, kwamen we hem gisteravond tegen op straat. Dus we konden eindelijk praten en vragen wat er aan de hand was. We zijn uiteindelijk samen met hem naar de Lloyds toe gegaan en hebben daar met z'n allen gepraat. Er heerste daar zo'n sterke sfeer van liefde dat alle angsten en twijfels van Igor in 1 klap weggevaagd werden. Als een tsunami die een zandkasteeltje overspoelt. Ja dat was echt tof. En nu is hij weer terug :)!

 

En dat was alles, want dat gebeurde gisteravond.

 

HOUDOE

Oh hee daar!

Ik had een flinke werkweek vol met werk en leuke dingen. Nja soms heb je van die weken dat je echt alles geeft wat er in je zit en je bent elke dag buiten keihard aan het werk en je praat met iedereen, maar niemand praat terug of is ook maar een beetje geïnteresseerd. Of je gaat deurtjekloppen en niemand opent de deur... Haha dat is best grappig, want soms zijn de mensen gewoon thuis, ik kan ze gewoon horen en dan kijken ze door dat kijkgaatje om te zien wie er aan hun deur staat en dan zien ze ons en worden ze bang en dan doen ze opeens alsof ze niet thuis zijn. En dan hoor je ze zo stilletjes weg sluipen. Haha nja ik vind dat dan wel grappig. Het levert dan wel geen nieuwe onderzoekers op of zo, ik vind het toch amusant. Maar goed. Deze week had ik dus zo'n week. Voor mijn gevoel hebben Elder Wolfley en ik harder gewerkt dan ooit te voren, maar het kwam er maar niet van.

Oja en die Piotr die zo awesome was vorige week werd ineens een stuk minder awesome deze week. Hij kwam niet naar de kerk, terwijl hij beloofd had om te komen, en hij kwam op maandag ook niet naar de afspraak, terwijl hij beloofd had om te komen. En hij neemt zijn telefoon ook niet op. Dus dat is ook weer einde verhaal, helaas. Ach ja dan gaan we gewoon lekker verder toch? Andere mensen zoeken.

Dus ja wat dat betreft was het een beetje een lege week. Gelukkig hadden we een boel andere toffe dingen te doen. Woensdag avond hadden we een pizza date met de andere Elders. We gingen naar Gruby Benek. Grappige naam, het betekent Dikke Ben. Ik ben daar mijn hele zending nog niet geweest vanwege het volgende verhaal:

Ik was pas net in Szczecin aangekomen en belde wat mensen op die opgeslagen waren in de telefoon. Wat potentiële onderzoekers. Op een gegeven moment zie ik Gruby Benek daar staan en ik dacht dus dat dat een of andere dikke meneer was wiens naam Benek was. En ik dacht nog: "Oh dat zal wel leuk zijn om een dikke meneer te dopen." Dus ik belde die dikke Benek op. Een of ander vrouwke nam op en ik vroeg dus of ik meneer Benek aan de lijn had. "Ja" zei ze. Nou dat is raar.. Ik dacht dat Benek een jongensnaam was, maar goed. Toen zei ik:
"Ik ben een zendeling van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en ik heb vernomen dat u geïnteresseerd was in onze boodschap, klopt dat?"

- "Meneer, maakt u een grapje?"
"Nee, mevrouw ik ben bloedserieus."
- "Dit is een Pizza restaurant..."
"OH! Oke foutje! Houdoe!"
Haha nou en sindsdien ben ik nooit een Gruby Benek binnen gestapt. Nja tot woensdag dan. En man, wat heb ik een hoop gemist!! Echt een goede tent is dat!

En toen donderdag hadden we een "Engelse vast" dus alle zendelingen mochten geen woord Engels spreken die dag, alleen maar Pools (of Nederlands als je dat kan spreken). En we gingen naar de dierentuin met een aantal zendelingen, leden en onderzoekers. Was echt super gezellig! Helaas waren er geen gorilla's :( Gorilla's zijn altijd het leukst om te bekijken. Maar er was wel een leeuw en een olifant. Die zijn ook tof. In het appartement was het verder wel stil die dag, want Elder Wolfley spreekt nog niet zo veel Pools. Eindelijk rust. Haha nee grapje. Hij deed hard zijn best en het ging prima.

En afgelopen zondag was het een echte vasten zondag. Altijd op zondag na het vasten organiseert de gemeente een gezamenlijke lunch om het vasten te breken. Een maand geleden maakte ik de opmerking dat ik bigos zo lekker vond en toen zeiden de leden dat ik voor de volgende keer dan bigos mocht maken. Nou ik dacht dat ze een grapje maakten, maar ze waren serieus.. Maar gelukkig had ik hulp van een ervaren Poolse kookster en nog een kerel hielp ons. Vrijdag gingen we shoppen voor al het eten en zaterdag gingen we het dan klaarmaken. En het is eigenlijk goed gelukt! De leden zaten lekker te smullen :) en ikzelf ook. Maar ja om eerlijk te zijn, na een hele dag vasten smaakt alles lekker, haha dus ik weet niet zeker hoe goed de bigos eigenlijk gelukt is :p.

Nou goed, dat was het eigenlijk wel zo'n beetje deze week geloof ik. We zitten weer een beetje met weinig onderzoekers momenteel, maar we blijven gewoon doorgaan! We spreken zo nu en dan nog af met Patryk. Hij wil graag gedoopt worden, maar moet iets meer inzet tonen. Dus we blijven gewoon met hem werken en hem helpen.

HOUDOE!