geflaked

Hallo vriendjes en vriendinnetjes! (En random mensen die ik niet ken)

Ik ga jullie een zendelingenwoord leren dat nogal van toepassing was op mij deze week. En dat woord is 'flake'. Als je wordt 'geflaked' dan betekent het dat je een afspraak had met iemand en diegene is dan niet thuis of komt niet opdagen.

Maandag hadden we 2 afspraken staan. Beide hebben ons geflaked. De eerste was een oudere dame waar we wel terug mochten komen. Haar zoon die nog bij haar woont deed open en zei dat ze niet geïnteresseerd waren. Dus we gingen teleurgesteld, maar hoopvol, op naar de volgende afspraak. En die mensen waren opeens verdwenen. Het was zooo raar. Dezelfde deur waar we een dag geleden aanbelden woonde opeens een heel ander persoon die die mensen niet eens kende. Dus wij dachten dat we een vergissing gemaakt hadden, kan gebeuren. Dus we belden aan bij alle deuren in de buurt, maar nee allemaal andere mensen. Dus die mensen hadden ons niet geflaked maar waren gewoon verdwenen en het leek alsof ze nooit bestaan hebben. Raar he? Als ik geen collega had zou ik denken dat ik gek werd. Maar hij was er ook bij toen we met die mensen hadden afgesproken. Maar goed verward en teleurgesteld vermande we onszelf en gingen we maar deurtjekloppen. We ontmoetten een vrouw genaamd Agnieszka en ze was een hele toffe moeder en heel aardig. We mochten woensdag terug komen :D! Toen was ik weer blij en vol hoop.

Dinsdag hadden we ook een afspraak op de agenda staan met een mevrouw die Urszula heet. En 1 keer raden.. Geflaked. Toen hebben we nog wat andere mensen bezocht, formele onderzoekers en inactieve leden en zo. Allemaal niet thuis! Irritant! Maar goed toen gingen we maar wat mensen aanspreken op straat. En we ontmoetten een vrouw genaamd Katażyna en ze vertelde dat ze ooit zuster zendelingen ontmoet had en met ze had afgesproken maar het is er nooit van gekomen. Dus nu heeft ze een 2e kans :) en we hebben met haar afgesproken voor dinsdag (morgen).

Woensdag was een coole dag. We kwamen op het idee om als dienstbetoon hulp aan te bieden met Engelse les op scholen. Want wij spreken namelijk Engels en zo konden leerlingen bijvoorbeeld met ons een gesprek voeren of wat dan ook, want dat is namelijk de enige manier om een taal goed te leren. Gewoon spreken. Eerlijk gezegd verwachtte ik er niet veel van. We gingen eerst naar een school tegenover ons appartement. En daar werden we helemaal uitgenodigd in het kantoor van de directeur en zo. Voelde me een beetje raar, de enige keren dat ik in het kantoor van de directeur ben geweest is wanneer ik straf had. Maar goed hij nam ons heel serieus en hij haalde de Engelse docent erbij. Maar we kregen niet echt veel voor elkaar omdat ze niet willen dat we religie verkondigen in hun school. Wat ik wel begrijp. Maar ach was best een leuke ervaring. Verder hadden we die dag dus die afspraak staan met Agnieszka, en... GEFLAKED! Verrassing.. We hadden nog een afspraak met 2 andere meisjes. En die waren ook niet thuis. 5 keer geflaked! NAAR is dat! Toen gingen we een familie bezoeken die ooit les had van de zendelingen om te kijken of ze geïnteresseerd waren om weer af te spreken. En dat waren ze! Dat vrolijkte me weer op. Het is een grote familie met 4-5 kinderen. We hebben met ze afgesproken voor donderdag.

Beginnen jullie ook een patroon te zien? Ikke wel. Elke keer als we geflaked werden, en daarna gewoon aan het werk gingen ontmoetten we een nieuw persoon of hadden we een nieuwe afspraak. Zo zie je maar weer dat de Heer je beloont als je gewoon aan het werk gaat en je niet laat kennen als het even tegen zit.

O ja op de terugweg naar huis liepen we nog langs een demonstratie. Dat was wel geinig. Allemaal jongeren aan het brullen en boze politiemannetjes aan het rond rennen. Geen idee waar het over ging, maar was wel grappig om te zien. Natuurlijk slecht idee om daar het evangelie te gaan lopen verkondigen, dus we zijn maar wijs naar huis gegaan.

Donderdag hadden we kou geleden! We moesten veel lopen van de ene plek naar de andere en het was -10 graden. Dat is niet zo heel gek koud, maar ik was een beetje dom want ik had mijn dikke jas niet aan. In plaats daarvan had ik mijn dunne regenjasje aan. Maar goed als jullie je dus afvragen wat voor weer het hier is, dan weet je dat nu. Het is koud. En ik klaag niet gauw over kou, maar die dag had ik het echt koud.

Vrijdag hadden we nog een afspraak met een wat oudere vrouw genaamd Helena die wel onze boodschap wilde horen. En wat denk je? Geflaked? FOUT! De eerste afspraak die WEL door ging deze week :D. Ze was echt super cool, ze had zelfs eten voor ons gemaakt, haha. Mijn eerste eet-afspraak. Ik had voor mijn zending al over barszcz (spreek uit: barsjt) gehoord. Het is bieten soep en dat leek me echt niet lekker. Maar het was lang niet slecht, het was erg lekker zelfs. Nou daarna hebben we een DVD gekeken die we hadden meegenomen die gaat over het zoeken naar geluk. Ze vond het allemaal wel mooi. Ook had ze een vriendin van haar uitgenodigd. Maar ik verwacht niet al te veel van ze. Ze zijn namelijk oud en heel katholiek en ze zeiden ook dat ze geen interesse hadden om van geloof te veranderen. Maar alles wat we over onze kerk vertelden vonden ze wel mooi en interessant. Eerlijk gezegd vind ik het wel de moeite waard om nog een keer langs te gaan, want ze beloofde ons de volgende keer weer eten :). Haha. En bovendien nodigt ze steeds mensen uit, dus wie weet zit de volgende keer iemand er bij die wel geïnteresseerd is.

Zaterdagen zijn echt vreemd in Polen. Iedereen verdwijnt lijkt wel.. Er is niemand op de straat en ook niemand thuis. Nou waar zijn ze anders? Precies! Verdwijnseld! Heel vreemd. Deurtje kloppen is ook helemaal niet leuk op zaterdag. De weinige mensen die wel thuis zijn, zijn oud en chagrijnig en dus niet geïnteresseerd. Wel hebben we 1 Boek van Mormon weggegeven aan een man die niet chagrijnig was. Zijn vrouw echter wel. Ze liep de hele tijd te blaffen dat de deur dicht moest. Maar goed die man was wel aardig. Toen hij daarna met zijn Boek van Mormon naar binnen liep, ging z'n chagrijnige vrouw toch een partij tekeer! Haha moest er wel een beetje om lachen. Ze was allemaal aan het schreeuwen. Ik was bang dat ze daarna kwaad naar buiten zou komen en dat boek terug zou geven of zo, dus we maakten maar dat we weg waren, haha. Ook sprak ik op straat een mevrouw aan en ze gaf me haar nummer! Dat is mijn eerste nummer die ik helemaal zelf gescoord heb in Polen. 'Nu pas Geert? Dat duurde ook lang..' Ja nu pas. Dat is moeilijk hoor in het Pools. Die avond gingen we naar 2 vrouwkes waar we al eerder op bezoek zijn geweest maar niet echt een les hebben gegeven, meer gepraat over van alles en het proberen te linken aan onze kerk. Maria en Agata heten ze. Maria is Agata's moeder en ze is echt super tof. Heel aardig en grappig. Ze zei ook dat ze al de hele dag op ons had zitten wachten. Ze had voor ons żurek gemaakt, dat is een of andere Poolse soep. Ook heel lekker! 2 dagen achter elkaar gevoerd door oude dametjes. Haha het was een goeie week! Maar goed het was alleen onmogelijk om een les te geven want telkens dwaalde ze af naar andere onderwerpen. Maar het was wel gezellig. En het toffe is dat Maria een andere dochter heeft die een lid is. Dus we willen haar wel een goeie indruk geven van de zendelingen van deze kerk.

Zondag is er niet zo heel gek veel gebeurd, want we zaten de halve dag in de kerk. Wel hebben we een beetje gecontact (=mensen aanspreken op straat) en ik had nog een nummer gescoord :D. Ook had Jensen een man aangesproken maar die gaf niet zijn nummer, hij had ons nummer al en hij zei dat hij zou bellen. Maar wanneer ze dat zeggen betekent dat niks. Ze bellen namelijk noooit. Maar die man belde wel diezelfde avond! Dat was dus even een zeldzame ervaring.

Nou ik moet gaan want ik moet naar de kapper

HOUDOE.

Dag vriendjes en vriendinnetjes! Wat leuk dat jullie er weer zijn om mijn leuke ervaringen te lezen!

Mijn week begon zoals elke week op maandag. Ik was net klaar met mailen en we waren net aangekomen in de kapel van Katowice om stevig te gaan chillen op onze P-day. Maar al gauw kregen we een telefoontje van een lid, Adrian, die hulp nodig had met zijn nieuwe appartement. Hij had hulp nodig met het ophangen van een strip behang. Nou wij zijn altijd gewillig om te helpen, dus we gingen maar gauw naar hem toe. Eenmaal aangekomen moest hij eerst nog uitvogelen hoe het behangplaksel werkte. Ik wilde hem graag helpen, maar de uitleg was in het Pools. En zo goed is mijn Pools nog niet. Dus dat duurde even. We besloten om het maar gewoon uit te proberen. Schoot niet op. En uiteindelijk werd het donker en zagen we niks meer. We konden dus alweer gaan na 1 meter behang opgehangen te hebben. Toen was P-day alweer voorbij. Haha heb mijn halve p-day voor een meter behang opgeofferd. Maar ik klaag niet. Het is wel een hele mooie meter behang!

De volgende dag gingen we maar weer terug naar Adrian om hem verder te helpen. Eenmaal aangekomen waren daar 2 andere leden. Prezydent Krzykawski en Marta waren daar aan het chillen. Toen hadden we geen zin meer om te werken en gingen we met z'n allen ergens lekker een hapje eten. Daar zegt Geert geen nee tegen :). Was heel gezellig. Ook goed voor mijn Pools natuurlijk. Op een gegeven moment kwam Patryk ook, hij was alleen een beetje sneu want zijn oma was die dag overleden. Maar hij had het wel even nodig om samen met ons te chillen. Ook voor hem was het erg gezellig.

Woensdag gingen we weer terug naar Adrian, want de vorige 2 dagen was er niks gebeurd. Maar eerst besloten we maar wat te contacten (mensen aanspreken op straat) om wat Boeken van Mormon weg te geven.We hadden namelijk nog niks bereikt die week. In het begin is het altijd een beetje onwennig om mensen aan te spreken, maar na de eerste paar keer kwam ik er wel lekker in en begon ik steeds enthousiaster te worden. Ik merk dat hoe enthousiaster ik doe, hoe meer succes ik krijg. Het is een blijde boodschap die we delen en dat moet je ook uitstralen vind ik. En ook al zijn mensen niet geinteresseerd, dan vrolijk je ze toch een beetje op. Niet iedereen natuurlijk, sommige mensen zijn gewoon moeilijk en eeuwige zuurpruimen, maar door die mensen laat ik me niet demotiveren. Ook spraken we een stevig aangeschoten meneer aan, die wel erg vrolijk was. Volgens mij ging hij z'n vrouw in elkaar slaan, want hij praatte de hele tijd over vrouwen en vechten. Je komt echt de meest vreemde mensen tegen als zendeling. Dat maakt het zo leuk, haha.

Donderdag kwam president Nielson (onze zendingspresident) langs voor interviews. Hij is echt een held. Het leuke is dat hij op zending is geweest in Nederland! Dus we praten zo nu en dan een beetje nederlands met elkaar, dat is wel leuk. Hij heeft me echt opgevrolijkt die dag. Na het interview was ik veel vrolijker en gemotiveerder. Daarna gingen we naar het stadhuis om Jensen's verblijfsvergunning op te halen. Eindelijk is alles geregeld! Het kostte zoveel moeite! Maar eindelijk is hij legaal hier. En hij is hier al 8 maanden, bijna 9 zelfs!

Vrijdag gingen we weer naar Adrian. Al dat behang hangt nu. Daarna hebben we 3 potentiële onderzoekers bezocht, 1tje een specifieke afspraak mee gemaakt. De laatste tijd hadden we veel mensen die zeiden dat we wel terug mochten komen, maar daar hadden we niet echt een tijd en datum mee afgesproken, dus we moeten steeds gokken wanneer ze thuis zijn. Dat is niet zo handing, want ze zijn echt gewoon nooit thuis. Ik ben er ook achter gekomen waarom dat zo is. In Polen zijn er niet zo veel banen beschikbaar (vandaar dat er zoveel in andere landen zitten voor werk), dus mensen moeten maar blij zijn met wat ze hebben. En ze werken vaak op hele random tijden omdat ze geen keuze hebben. Vandaar dat ze nooit thuis zijn dus. Maar nu zijn we specifieker met afspraken maken en dat werkt goed. Voor deze week hebben we 5 afspraken staan! Waarvan 2 vanavond. Dat wordt leuk. Die dag zijn we ook nog eventjes wezen deurtje kloppen. Eerste was al gelijk lachen. Was een vent van ongeveer 30 jaar. Hij vond dat Jensen heel slecht Pools sprak en moest dus engels van hem praten. Zelf vond hij dat hij heel goed Engels kon spreken want hij heeft 7 jaar in London gewoond. Maar dat was niet aan hem te horen. Hij zei dat hij dacht dat we zijn vriendin waren, omdat ze rond die tijd langs zou komen, daarom liet hij ons binnen in de flat. Hij zei ook dat hij atheïst was, maar wel in God geloofde. Dan ben je geen atheïst vriend. Op een gegeven moment kwam die vriendin eraan en ik dacht dat hij nu vast naar binnen zou gaan. Maar nee hij bleef gewoon verder praten met ons en zijn vriendin moest maar binnen wachten. Hij heeft zeker wel een half uur met ons staan praten en toen was onze avond alweer bijna voorbij. Dikke tijd verspilling, maar was wel grappig.

Zaterdag gingen we maar weer terug naar die flat om op andere deurtjes te kloppen. De hele dag niks anders gedaan. We spraken alleen maar chagerijnige, oude mensen aan die te oud zijn om te veranderen volgens henzelf. Oude mensen hier zijn lastig, die willen helemaal niks. Maar de jonge, coole mensen die we vonden wilden ook niks weten. Frustrerend! Dit soort dagen duren het langst. Aan het eind van de dag hebben we 2 vrouwkes bezocht die we eerder hadden gevonden en die wel geïnteresseerd waren. Ze lieten ons wel binnen, dat maakte mijn dag weer goed. Het is een oudere vrouw met 2 dochters, 1 is een mormoon! En de andere is katholiek en woont nog bij haar moeder. Maar beide zijn ze heel open en aardig. 

Zondag had ik een carrot-cake gebakken, want mijn moeder was jarig! Hoera! Maar ik kon em niet aan haar geven, want ze zit in Nederland. Dus ik gaf em maar aan Starszy Kłosowiak. Hij was toevallig ook jarig die dag. Hij was er erg blij mee en vond em erg lekker, dus ik was ook blij.

Nou zoals je ziet was het niet een erg productieve week, omdat we de helft van de tijd bij Adrian hebben doorgebracht. Maar dat is niet zo heel erg, het is dienstbetoon voor iemand die het nodig heeft, en dat vind ik ook productief. Bovendien is Adrian heel cool en ben ik blij dat we een goeie band met hem ontwikkelen. 

Nou ik doet em d'r uit. HOEDOE

Het was me het weekje wel

Hallo iedereen! Wat leuk dat jullie weer lezen over mijn avonturen hier in Polen. Zet je maar schrap want het was me het weekje weer wel.

Vorige week maandag was een toffe dag. 

Eerst moesten we even naar de dokter voor een prikje. De zuster die het prikje gaf vroeg toen, hé zijn jullie mormonen? Wij natuurlijk trots antwoorden 'ja'. Toen zei ze dat ze weleens met de zendelingen had afgesproken en een paar lessen heeft gehad. Ze heeft het Boek van Mormon thuis en ze zegt dat ze het gelezen heeft met haar man. Wat een toeval he! Ze woont alleen helemaal in Dąbrowa Górnicza en dat is best wel ver van ons vandaan. Dus ze toonde niet veel interesse om weer af te spreken. Maar wie weet ooit op een dag..

We gingen daarna lekker pizza eten met Patryk en Adrian. Het broertje van Patryk, Kewyn (Kevin), was er ook. Het was echt super gezellig en ook een goeie pizzatent. Ze hebben daar grote pizza's zeg! Niet normaal. 45 cm in doorsnede. Nou ga maar je liniaal halen en meten hoe groot dat is. Ik heb er eentje helemaal zelf opgegeten :) kon daarna geen pizza meer zien!

Met een volle buik gingen we daarna maar weer aan de slag met deurtje kloppen. We klopten ergens bij een  appartement aan waar we binnen werden gelaten. Het was een oudere vrouw en ze vertelde dat haar dochter 18 jaar geleden met de zendelingen regelmatig af heeft gesproken en gedoopt is. Ze is nu zelfs in de tempel getrouwd! Ze liet allemaal foto's zien van haar dochter met de zendelingen. Grappig he? Haar andere dochter is nog steeds ongehuwd denk ik want ze woont nog bij haar moeder. Maar we hebben met ze het een en ander besproken over onze kerk en we beloofden ze dat als we nog een keer terug mochten komen dat we ze dan een boek van mormon zouden geven. Nou dat mocht wel :)

Dinsdag hadden we een soort afscheidsfeestje voor Starszy Siebert, hij gaat naar Warszawa. Is wel tof om te zien hoe erg de gemeente betrokken is met de zendelingen, als ze met z'n allen samen komen om afscheid te nemen van een Elder die naar een andere stad gaat. Hij was ook wel een hele goeie zendeling en was daar een tijdje. En zoals het hoort met mormonen was er natuurlijk weer veel eten aanwezig. 1 keer raden wat we te eten kregen.. PIZZA! Haha.. Ik zat nog steeds vol van die dikke grote pizza van maandag, maar goed mijn liefde voor pizza is onvoorwaardelijk en ik heb toch nog lekker wat stukken gegeten.

Woensdag hadden we 2 afspraken gepland staan. De eerste was met een vrouwke die heet Marta. Was niet thuis... Toen gingen we maar naar de volgende mensen. Daar was ik wel een beetje zenuwachtig voor want het waren jehova getuigen.. We hebben niet echt iets voor hen voorbereid want we wisten toch wel hoe het zou gaan. Namelijk dat zei ons de hele tijd bijbelteksten gingen voorlezen en gingen proberen om ons ervan te overtuigen waarom hun geloof de ware is. Goed wij met goede moed naar binnen gestapt en het begon allemaal heel rustig en vredig. We legden het één en ander uit over waar wij in geloven en zo en op dat moment dacht ik nog: misschien wordt dit toch niet zo erg. Maar op een gegeven moment zei die man: Goed, laten we nu naar de schriften gaan. En hij las wat teksten voor uit hun aangepaste bijbel om te bewijzen dat de naam van God Jehova is. En vroeg wat wij daarvan vonden. Ik had geen idee waar het over ging dus ik zat daar maar een beetje niks terug te zeggen. Maar goed, van wat ik wel verstond, hebben ze mij, helaas voor hen niet overtuigd. Op een gegeven moment merkten we al snel dat het geen enkele zin had om ze ook maar iets te leren want zij waren totaal niet open voor onze boodschap. Ze probeerden eerder ons te bekeren. Nou als je elkaar gaat zitten bekeren schiet het niet op he? Dus we besloten maar dat het tijd was om te gaan en boden een Boek van Mormon aan. Jensen zei zelfs: Hé misschien kunnen we schriften ruilen, ons Boek van Mormon voor jullie Jehova-Getuigen-Bijbel. Maar nee dat wilden ze dan weer niet. Wel accepteerden ze een pamflet over de Herstelling en wij kregen een of ander boekje over verschillende geloven ervoor terug. Best interessant. Mormonen staan er niet in.. :(

Donderdag gingen we het appartement verven bij Adrian. Hij is bezig om met zijn moeder uit het huis van zijn vader te trekken en wij als zendelingen helpen natuurlijk maar al te graag een beetje mee. En vanwege mijn lengte had ik het voorrecht om het plafond te witten. Dat schoot echt niet op, kreeg steeds verf in mijn ogen en mijn haar. Toen we klaar waren gingen we snel terug naar ons appartement en ik nam een snelle douche en toen gingen we weer op pad. We werden weer binnengelaten. Maar het was een oud vrouwke die gewoon zin had in aandacht van 2 jonge, knappe kerels. Geef d'r geen ongelijk :). Haha. Maar het was niet echt een les te noemen. Wij praatten alleen en zij zat daar maar een beetje te zitten. Toen we klaar waren met het verhaal over de Herstelling zei ze: Oké, goed! Nu ga ik mijn hond uitlaten.. Nou dat was het dan. Ze toonde niet veel interesse. We hebben toch maar een Boek van Mormon achtergelaten, je weet maar nooit he.

Daarna zijn we op zoek gegaan naar een familie die ooit door de zendelingen is onderwezen 5 jaar geleden. Het adres klopte gelukkig nog steeds. Toen we aanbelden deed de moeder open en verwees ons al gauw naar haar dochter, Kasia, die vaker met de zendelingen had afgesproken. Ze deed het erg goed en was erg ver, maar om de een of andere reden zijn ze het contact verloren. Ze is echt super cool en wilde weer afspreken, we hebben haar nummer gekregen en zo. Helaas is ze momenteel druk bezig met school, examens en zo. Maar over een maandje heeft ze weer tijd zegt ze en dan gaan wij haar weer onderwijzen en dopen! :D Hoop ik dan he.

De volgende dag gingen we weer terug naar Adrian om daar te verven. Op een gegeven moment stond ik in mijn eentje te werken en de rest te kletsen en toe te kijken, want alles was al gedaan. Dat is dus snel gegaan, het hele appartement in 2 dagen geverfd. Daarna hebben we een flinke reis gemaakt naar Dąbrowa Górnicza. Daar woont een man die een Boek van Mormon had besteld via internet. En gaf daarmee dus aan dat hij interesse had in de kerk. Dus wij als zendelingen meteen erop af. We zijn zeker wel een uur onderweg geweest door de sneeuw. Maar eenmaal aangekomen nam de meneer het boek dankbaar in ontvangst en toen konden we weer teruggaan. Hij wilde niet afspreken, hij wilde het boek van Mormon eerst gelezen hebben. Dus wij weer een uur terug gereisd. We hadden nog een beetje tijd over om een inactief lid op te zoeken. Maar hij was niet thuis. En dat was onze dag.

Zaterdag hebben we de hele dag niks anders gedaan dan deurtje kloppen. Mensen hadden ineens geen zin meer in ons of zo, we kregen veel deuren hard in ons gezicht dichtgegooid. We hadden wel een afspraak weten te maken met iemand die we al eerder hadden aangesproken tijdens de feestdagen. Het is een lief, jong gezinnetje met een baby'tje. Die hebben we het liefst :).

Goed, zondag de hele dag in de kerk gezeten, vergaderingen en met mensen kletsen en zo. Was wel gezellig. We hebben echt een toffe jonge groep in de gemeente Katowice. 5 jongens gaan binnenkort waarschijnlijk op zending of zitten er over na te denken. 5!! Dat is echt mega veel voor een gemeente met 30 actieve leden! Die jongens zijn heel close met de zendelingen en vormen samen een sterke groep. Ik denk echt dat dit een van de beste, of waarschijnlijk de beste, gemeente is van heel Polen!

Zending wordt steeds leuker nu ik beter word in de taal. Ik kan mensen steeds meer verstaan en snap steeds beter waar het over gaat als we met iemand op straat of aan de deur praten. Ik kan zelfs al een beetje een gesprek voeren met iemand in het Pools. Aan het begin dacht ik "waarom heb ik niet gewoon een zending waar ik Engels kan praten?" Maar ik merk nu dat dit veel beter is, je hebt hier zo veel aan. Je leert gewoon een compleet nieuwe taal en dat is echt heel leuk zodra je het beheerst. Ik ben dankbaar dat ik hier ben in Polen. Dit is waarschijnlijk een van de zwaarste zendingen ter wereld, maar tegelijkertijd ook de beste zending!

HOUDOE

Helemaal geen succes deze week!

Dzień dobry państwo!

De eerste week van het jaar begon al SLECHT..! Echt helemaal geen succes.. Nikt nie był zainteresowany.. Oké dat is niet helemaal waar, sommigen waren wel geïnteresseerd.

Maandag zijn we naar Kraków geweest. Już powiedziałem (had ik al gezegd) Maar het was zeer amusant :)

Irritant he dat ik af en toe tussendoor Pools praat? Nou weten jullie ook hoe ik me voel, haha. Maar jullie hebben Google translate, dus niet zeuren!

Goed dinsdag hebben we de halve dag verspild aan het afdrukken van foto's. Een week geleden kwam ik erachter waar dat kon en had toen een goeie stapel besteld. Dacht ik. Maar niets was minder waar. Blijkbaar had ik aangegeven dat ze daar ter plekke afgedrukt moesten worden, dat kan kennelijk. Ja, het is een beetje moeilijk voor mij want dat gaat allemaal in het Pools natuurlijk. Maar er is blijkbaar ook iets misgegaan. Alleen het bonnetje werd afgedrukt en geen foto's, wat dus wel had moeten gebeuren. Maar ik wist nog van niks, dacht dat alles gewoon in orde was. Dinsdag dus kwam ik terug om mijn foto's op te halen. Kwam na een heel lang en moeizaam gesprek erachter dat ze toen afgedrukt hadden moeten zijn, dus dat personeel ook weer helemaal overstuur. Gingen allemaal uitzoeken wat er aan de hand was en waarom die stomme foto's toen niet afgedrukt werden. Dus dat duurde al zeker een halfuur. Toen zijn ze maar tot de conclusie gekomen dat er eigenlijk helemaal niks aan de hand is en dat ik ze nu gewoon opnieuw kan afdrukken. Nou dat had ik wel eerder kunnen bedenken. Ik dus die foto's opnieuw afdrukken wat heeeel langzaam ging. Duurde waarschijnlijk wel drie kwartier voordat ze allemaal klaar waren. Dus we hebben in totaal wel zeker anderhalf uur verspild aan die foto's. Maar goed weer een wijze les geleerd. Daar ga ik dus noooit meer heen.

Daarna namen we snel de bus terug naar huis. Liepen ook weer vertraging op omdat één of andere idioot het grappig vond om voor de bus heel langzaam te rijden. Het was spits, dus de bus kon nergens anders heen. Die chauffeur was de hele tijd aan het toeteren, maar hij wilde niet aan de kant gaan. Hij reed echt iets van 20 km/u. Dus de hele bus raakte supergeïrriteerd. Ik niet, ik bleef lekker kalm, het leek me een goeie kans om geduld te oefenen. Is een goeie eigenschap voor een zendeling toch :). Uiteindelijk wist de chauffeur een of andere slimme move te doen waardoor we hem voorbij konden gaan. Die chauffeur reed die vent toen klem en stapte kwaad uit om hem in elkaar te slaan of zo. Maar die lafaard ging er toen snel vandoor. Dat kostte ons in totaal zeker nog een uur. Dus ja we hadden bijna geen tijd meer om te gaan deurtje kloppen. In het kleine beetje tijd dat we hadden konden we een vrouwke interesseren om die DVD over zoeken naar geluk met ons te kijken. Ze had toen geen tijd maar we konden de volgende dag terug komen.

Dus zo gezegd, zo gedaan. De volgende dag kwamen we terug rond de afgesproken tijd. En weet je wat? Niet thuis... Ik snap niet waarom mensen hier in Polen niet gewoon hun afspraken nakomen. Veel mensen spreken dingen met ons af en zijn dan gewoon niet thuis.. Nou toen gingen we maar weer verder met het zoeken naar mensen. We gingen van deur tot deur in een flatgebouw en in dat flatgebouw was ook een katholieke priester van deur tot deur aan het gaan. Haha, dat was interessant. We zijn maar niet met hem in discussie of wat dan ook gegaan want hij zou dan alleen maar dingen naar ons blaffen die we toch niet verstaan, dus dat zou niet opschieten. In Polen gebeurt dat elke keer met nieuwjaar. Dan gaat een priester huizen van mensen zegenen voor dat jaar. En dan schrijft hij op de voordeur: K+M+B 2012r. Geen idee wat het betekent.. Wel weet ik dat 2012 voor het jaar 2012 staat, slim he :)? Haha.

We zijn die dag maar vroeg naar huis gegaan want we hadden een apartment-check. Dan komt een senioren koppel bij ons appartement kijken of alles nog wel netjes en in orde is. En raad eens? We zijn met vlag en wimpel geslaagd :) nette jongens.

Donderdag zijn we naar een van de mensen gegaan die we tijdens de feestdagen hadden ontmoet en die zei dat we in het nieuwe jaar terug mochten komen. Hij was een Jehova Getuigen, en het is bijzonder dat we daarbij langs mogen komen, omdat die mensen normaal gesproken niks te maken mogen hebben met andere religies. Helaas was hij niet thuis, maar zijn vrouw wel. Blijkbaar heeft hij dus een heel lief gezinnetje met een klein dochtertje van een jaar of 1-2. Die vrouw was ook cool. Met haar hebben we een concrete dag afgesproken en we mogen woensdag terugkomen. Wordt vast een hoop 'bible-bashing' wat betekent schriftteksten uit de bijbel aanhalen om te bewijzen dat de ander ongelijk heeft. Maar goed dat laten we dan maar over ons heen komen en komen dan niet meer terug als dat het geval is. Maar we moeten iedereen een kans geven toch? Dus we gaan het gewoon proberen, wie weet staan ze wel open voor onze boodschap en zien ze in dat hun geloof nergens op slaat.

Ik merk wel dat mensen al gauw zeggen dat ze geen tijd hebben als we aan hun deur staan. Maar dan zeggen we gewoon heel naïef: Oké ander keertje! En veel reageren dan best positief. Wanneer we die dag vroegen of we een tijdje later terug mochten komen was dat in 6 gevallen wel oké. We hebben 1 specifieke afspraak gemaakt met een andere familie, ook voor woensdag! Jeeej! Ook werden we ergens binnen gelaten bij een vrouwke, Magda heet ze. Ze is een student en woont met een of andere jongen samen. Geen idee of het haar vriend is of kamergenoot of wat dan ook. Maar ze zei dat ze heel druk was met studie en dat ze weinig tijd had. We gaven haar toch een Boek van Mormon (1e van de week..) en ze kan ons bellen wanneer ze tijd heeft. Maar.. toen we de deur weer uitgingen hoorde we haar keihard lachen met die gast zodra de deur dicht was.. Dus ik ben bang dat ze niet zo cool is als we dachten.

En ook was er een vrouwke die echt heel moeilijk zat te doen. Ik belde aan en ze zei al meteen dat ze niet geïnteresseerd was, oké best dacht ik. Dus wij gingen verder. En toen kwam zij naar buiten en zei dat we weg moesten gaan uit die flat. Dus wij zeiden heel beleefd: oké we gaan weg mevrouw. Maar dat deden we niet, we gingen gewoon lekker verder. Toen kwam ze weer terug en zei dat ze de politie ging bellen. Nou wij gingen gewoon nog steeds lekker door. Laat die politie maar komen. Heb toch geen politie gezien. Bluffert.

Oké vrijdag! Dat was de beste dag van de week!

De hele dag mensen aangesproken en van deur tot deur gegaan.. En raad eens...? NIEMAND had zin in ons, helemaal geen succes.

Hun gemis..

Zaterdag beseften we dat onze nummers voor de week niet zo best waren, maar 1 boek van mormon weggegeven en geen lessen gegeven. Dus we gingen ons best doen om wat boeken van mormon weg te geven. Ik had er 2 al vrij gauw achter elkaar weten weg te geven :) ook Jensen gaf eentje aan een hele coole gast. Hij heeft zeker potentieel. Hij zei dat het stom zou zijn als hij het Boek van Mormon kreeg en hij zou het niet lezen. Hij wilde graag afspreken, dus Jensen zei dat hij van de week zou bellen en toen zei Damian, zo heet hij, dat hij naar het telefoontje uitkijkt. In totaal 4 Boeken van Mormon weggegeven.

Zondag was echt een toffe dag in de kerk. De Katowice gemeente heeft echt heel veel sterke jeugd. Allemaal coole mensen als Patryk, Arek, Adrian, Adam, andere Adrian, en nog wat. En echt iedereen was er die dag. Dat komt niet zo vaak voor. De meesten komen maar af en toe opdagen. Ook hadden we bezoekers vanuit Zweden. Dat gebeurt niet zo vaak dat we bezoekers hebben in Polen, bijzonder dus. Haha een weet je wat..? Ik ken hun dochter..! Ik heb haar ontmoet toen ik een keer in Zweden was vorig jaar. Wat een kleine wereld he.. Heb een hele tijd met ze staan praten, echt toffe mensen zijn het. Het zijn de ouders van 9 kinderen.. Veel he? Ze wilden een foto van me nemen om aan hun dochter te laten zien.. xD haha. We hadden die dag een heeeeele goeie getuigenis vergadering. De geest was heel sterk aanwezig. Die Zweedse mensen zijn zeker met een goeie indruk van de kerk in Polen weggegaan.

Ook belde de assistent van de president om ons te informeren over transfers. Altijd spannend. Maar ik kon al voorspellen dat ik in Sosnowiec zou blijven met Jensen, en dat was ook zo. Mooi, wil nog niet weg hier :).

Nou dat was het dan, HOUDOE!

Do zobaczenia!

GELUKKIG NIEUWJAAR IEDEREEN!

HOI!

Deze week niks anders gedaan dan tracten en contacten (deurtje kloppen en mensen op straat aanspreken). Vanwege de feestdagen hadden we geen afspraken want mensen wilden gewoon chillen met hun familie en zo. Dus wat doe je dan? Nieuwe mensen vinden! Jeeeeej! Dat is was het zendingswerk zo leuk maakt. Helaas hadden mensen deze week niet zo'n GOESTING in onze geweldige, fantastische en levensveranderende boodschap. Veel deuren in m'n gezicht dichtgeslagen en veel geschreeuw waar ik niks van versta. Och wat zielig hoor ik jullie al denken. Haha nee hoor, ik begin steeds keihard te lachen als dat gebeurt, omdat ik het om de een of andere reden wel grappig vind. Soms worden mensen dan nog kwader, maar dat is hun probleem. 

Soms is het echt heel grappig, bij sommige mensen waar we aankloppen horen we diegene aan komen sloffen en door dat kijkgaatje kijken wie er aan hun deur staat. En dan hoor je ze bijna denken "oh nee, Jehova Getuigen..!" En dan proberen ze stiekem weg te sluipen in de hoop dat wij ze niet horen en denken dat ze niet thuis zijn. Hahaha grappig toch?

Oude mensen zijn ook grappig. Ze praten zooooooo veel.

Laatst belden we bij een vrouwke aan die heel oud was. Soms doen mensen de deur niet open maar vragen door de deur: "Kto tam?" Dat betekent: Wie daar? 

Nou ook dat hele oude vrouwke vroeg dat en ik gaf netjes antwoord dat we zendelingen zijn. En toen praatte ze terug, maar ik verstond er niks van. En ze bleef maar doorgaan en doorgaan. Echt heel lang. Al gauw hadden we het gehad en gingen we verder. Maar dat merkte ze niet omdat de deur dicht was en ze bleef dus verder praten. Haha en wij gingen ondertussen bij andere mensen aanbellen. Toen we 10 deuren verder waren, was ze nog steeds aan het praten! Ik denk dat ze nu nog steeds staat te praten op dit moment. Zou me echt niks verbazen. Haha, krijg je er van als je de deur niet open doet.

Op zich was het een best wel succesvolle week. In totaal weer 11 Boeken van Mormon weggegeven waarvan 7 op een dag. Dat was een goeie dag! Die dag hebben we ook weer wat grappigs meegemaakt.

We belden aan bij een man die best wel geïnteresseerd was en met ons af wilde spreken om over het evangelie te praten en wodka te drinken. Haha. Nou wij reageren dus meteen dat we geen alcohol drinken. Zegt hij: "Oh, oké.. dan drinken we wel bier". Haha daar zit ook alcohol in dommerik!

Goed dat was wel zo'n beetje ons succes in deze week. Veel mensen zijn allemaal druk bezig met feestjes organiseren en geven en zo. Maar na de feestdagen (deze week dus!) hebben we een hoop mensen om te bezoeken :D! Oh bijna vergeten!

GELUKKIG NIEUWJAAR IEDEREEN!

Szczęśliwego Nowego Roku!!

Ik had op oudjaar voor het eerst in mijn leven in mijn eentje brownies proberen te bakken, en ze zijn kei goed gelukt! Met nieuwjaar waren we weer eens gezellig met ons district samen aan het kanen en toen heb ik iedereen dus mijn brownies gevoerd. En ze vonden ze superlekker! Ik kan lekkere brownies maken, jeeeej! Maar alle credits gaan naar mijn mama die het me geleerd heeft en me het recept doorgegeven heeft.

En vandaag is het P-day. We besloten er eens een keer op uit te gaan. We zijn met z'n allen naar Kraków gegaan en hebben een zoutmijn bezocht. Ziet er echt mooi uit allemaal en is heel interessant. Zat ook een stukje Poolse geschiedenis bij. Ik weet echt niks van de Poolse geschiedenis, maar blijkbaar is er hier een hoop interessants gebeurd. Maar goed we gingen dus een meter of 130 onder de grond en werden rond getourd door de zoutmijnen. Het leuke is dat de muren echt naar zout smaken! (Ja ik heb het geproefd ja, was gewoon nieuwsgierig.) Maar ik heb me prima vermaakt. Oh, EN ik kwam een Nederlander tegen! Toen we in de rij stonden voor kaartjes hoorde ik ergens achter me iets wat ik eens kon verstaan voor de verandering. Het waren Nederlanders! HEUJ ik helemaal blij op ze af gestapt en vroeg waar ze vandaan kwamen. Nou om het allemaal nog toevalliger te maken: Uit EINDHOVEN!! Hahaha! Sjongejonge wat een toeval. Ik heb dus lekker een tijdje met die mensen staan kletsen. Het waren broer en zus en die jongen had een Poolse vriendin, vandaar dat hij in Polen was. Heb natuurlijk ook uitgelegd wat ik hier in Polen doe en heb zo het een en ander over de kerk kunnen vertellen. Wilde dolgraag een Boek van Mormon geven, maar ik heb alleen maar Poolse bij me en dat kan hij niet lezen dus toen hield het natuurlijk op. Helaas. Maar het was erg leuk.

HOUDOE!