Nou daar gaat ie dan. Mijn laatste transfer. De EINDSPRINT! Ik blijf deze transfer gewoon lekker in Lodz (zoals ik verwacht had) en Elder Wolfley blijft mijn companion. Daar ben ik wel blij mee, want ik had het gevoel dat ik nog niet helemaal klaar was met hem te trainen. En we kunnen goed overweg, we hebben zoveel gemeen. Dus ik ben zeker tevreden. Daarnaast komen er nog 2 Elders bij om de boel gezelliger te maken. Elders Finch en Caskey. Zusters Holmgren en Wendel blijven ook samen in Lodz. Maaarr ze krijgen er nog een zustertje bij. Dus dat wordt een trio. En de derde wordt een gloednieuwe zendeling. Dus we gaan van 4 zendelingen in Lodz naar 7! Dat wordt dus een leuke laatste transfer :)

 

Oja en Elder Raines, mijn vorige companion, is nu de nieuwe AP! Ik ben zo trots op hem :)

Oh EN..!!! IK WORD OPA :D. Jaaajaaa Elder Garfield, mijn eerstgeborene, gaat trainen! Dus ik word nu opa. Ik ben zo blij! Hahaha.

 

Afgelopen vrijdag hadden we zoneconference in Warszawa. Dit was de laatste zoneconference voor President en Zuster Nielson :( Ik was droevig, want ik ga ze missen. Het zijn toch een beetje mijn zendingsouders. Beetje jammer dat ze nu weg gaan vlak voor dat ik ook weg ga. Maar goed iedereen zegt dat President Edgren (de nieuwe zendingspresident) ook heel tof is. Maar dat zijn ze allemaal :) Het was echt een goede zoneconferentie. Het heeft me weer een lekkere boost gegeven om alles te geven in mijn laatste transfer. Ik heb geleerd dat het karakter dat je bezit wanneer je van het vliegtuig afstapt, is het karakter dat je zult hebben voor de rest van je leven. Je zending is de tijd om dat karakter te vormen. Nou ik voel dat mijn karakter al stevig gevormd is, maar kan nooit kwaad om hier en daar wat verbeteringen te maken he. De Nielsons hebben een traditie: Telkens als er een zendeling naar huis ging, knipten ze een van hun stropdassen af. Zo lieten ze een stukje van zichzelf achter. Vind ik echt een goeie. Maar nu de Nielsons naar huis gaan, knipten ze de stropdassen af van alle elders. En een stukje van de rok of een sjaal van de zusters. Het is echt grappig want het is al echt zo'n grote traditie geworden dat sommige Elders al maanden lang aan het plannen zijn welke stropdas ze af laten knippen. Haha. Ik heb er maar een gedaan die ik toch nooit droeg. Ik heb wel mooi de andere helft bewaard. Dat is dan mijn aandenken :)

We hadden ook een "white handbook chase". Dat is een soort van competitie wie het zendelingen handboek het beste kent. Dan stellen ze een vraag bijvoorbeeld over iets of dat toegestaan is of niet en dan moeten we dus antwoord geven doormiddel van een stukje te citeren uit het handboek. Dat heb ik al een keer eerder gedaan in het begin van mijn zending. Ik en Elder Jensen wonnen toen. En ook deze keer wonnen ik en Elder Wolfley :D!

Dus ja het handboek kent Elder van Bakel goed. En nu nog toepassen... Haha grapje ik ben wel gehoorzaam!

Toen aan het eind van de zoneconferentie zongen we die lofzang waar altijd iedereen van moet zweten uit hun ogen. "God zij met u tot w'u wederzien". Nou vooral met zo'n gelegenheid kun je het toch niet droog houden he. Maar al met al was het echt een goeie dag. En tijdens onze heenreis naar Warszawa zaten we in de trein met een vrouwke uit Spanje. We hebben lekker veel met haar zitten kletsen, dat was gezellig!

 

Oh en donderdag onderwees ik voor het eerst Nederlands. Er is een aantal mensen die graag Nederlands willen leren en vroegen of ik dan een klasje kon organiseren of zo. Nou prima. Het grappige is dat daar meer mensen naar toe komen dan naar mijn Engelse klas.. Hahaha. Ik leerde ze het woord 'goeiemorgen' en dat was even grappig, want het deel 'goei' klinkt in het Pools als een heeeeeel slecht woord. Vooral als je het uitspreekt met een zachte "g", zoals ik.

 

Oh en Tomek en Igor gaan zoooo goed! Ze krijgen binnenkort alweer het Melchizedeks priesterschap! Tomek had gister een interview met de gemeentepresident en Igor zal dat ook nog ergens deze week hebben. Zaterdag is er een priesterschapsvergadering in Warszawa en daar worden ze dan ondersteund en dan zondag krijgen ze het Melchizedeks priesterschap. Zooo cool! Ze gaan beiden zoo hard vooruit. Ik ben trots op ze :).

 

En afgelopen zondag mocht ik een toespraak geven :) vond ik een hele eer. Ik vond dat op het begin van mijn zending echt super eng om te doen, vanwege de taal en zo en ik was er niet zo aan gewend om een hele toespraak voor te bereiden. Maar nu is het echt een eitje. Ik had zelfs veel te weinig tijd om alles te vertellen wat ik wilde vertellen. Ik wilde ze iets vertellen wat hen wel zou opbouwen. Dus ik heb besloten om ze te vertellen over mijn familie, hoe die bij de kerk gekomen zijn. Want daarin zijn wel een aantal elementen die de leden hier in Polen ook in hun leven hebben. Ze zijn hier namelijk allemaal bekeerlingen, niemand is in de kerk geboren. En ze hebben veel tegenstand gehad (of ze hebben het nog steeds) van hun familie. Ik kreeg daarna veel opmerkingen van de leden dat ze het erg goed vonden en opbouwend. Dus daar ben ik blij mee :)

 

Verder hebben we niet veel tijd gehad om nieuwe onderzoekers te vinden deze week omdat we zoveel afspraken hebben met minder actieve leden en pasgedoopten. En de onderzoekers die we hebben hadden ook geen tijd deze week om met ons af te spreken. Marcin is ziek dus dat schiet ook niet op. Ze kwamen ook allemaal niet naar de kerk. Verdorie.

 

Maar goed ik ben blij dat er nog een paar Elders naar Lodz toe komen zodat we niet alles alleen hoeven te doen en gewoon lekker kunnen concentreren op het vinden van onderzoekers.

 

HOUDOE!

De zomer is EINDELIJK aangekomen hier in Lodz! Het was nogal regenachtig, anti-geert weer de afgelopen paar weken. Maar nu is het heeeeeeeeeerlijk. Mensen zijn vrolijk en het werk gaat hard vooruit! Volgende zaterdag gaat (hopelijk) een vrouw genaamd Anna gedoopt worden in Warszawa, waar ik eerder gediend hebt. Ze is gevonden door mij en Elder Raines. Ik ben er zo blij om! Soms zie ik niet echt het nut in van al mijn werk, omdat ik het eindresultaat niet zie. En ja zo is het nou eenmaal met zendingswerk, maar zelden krijg je eigenlijk het eindresultaat te zien. En je weet maar nooit wat voor een effect je op een ander kan hebben door met ze te praten over het evangelie. En dat vind ik nou juist het mooie aan zendingswerk. Mijn zendingsverhaal is geen verhaal van elke week een dopeling. Dat zou zelfs een saai verhaal zijn voor mij. Maar het is zaadjes planten overal waar ik kom. Of het nou een lach is naar iemand die me chagrijnig zit aan te staren in de bus of ik praat met iemand die al z'n hele leven aan een Boek van Mormon probeert te komen, alles helpt een beetje. En het feit dat Anna gedoopt gaat worden geeft me meer motivatie om zoveel mogelijk te zaaien.

 

De kerk in Polen is nog maar heel jong. 20 jaar of zo. Ik ben daarom ook vereerd dat ik wat kan bijdragen aan het begin van de groei in de kerk in Polen. Veel mensen hebben training en hulp nodig van de zendelingen. En dat heb ik vooral veel kunnen doen deze week. Igor en Tomek kregen het priesterschap vorige week zondag, dus deze week konden ze het avondmaal ronddienen. Tomek kon niet naar de kerk komen helaas, dus we hebben vooral Igor uitgelegd hoe dat allemaal zit en zo. En ik zat zo te denken terwijl we hem aan het leren waren hoe je dat avondmaal moet ronddienen, zo moeten we het ook aanpakken met al zijn andere priesterschapstaken. Huisonderwijs enzo. Want hij is zo'n persoon die het gewoon doet en hij WIL het ook. Dat is zo cool aan Igor.

 

Afgelopen zaterdag belde hij ons op en vertelde dat we langs moesten komen bij een paar vrienden van hem waar hij bij op bezoek was. Hij was met ze aan het praten over de kerk en ze vonden het goed dat de zendelingen langs zouden komen om meer te vertellen. Dus wij mochten die avond langs komen, zo tof :)!

 

We zijn een aantal keren op bezoek geweest bij de familie Tutor-Hart deze week. De man, Tim komt uit Engeland en zijn vrouw is Pools. Igor spreekt perfect Engels omdat hij in Amerika is opgegroeid, dus hij en Tim kunnen goed met elkaar overweg. Daarom heeft Tim Igor ook gedoopt. En ja het is ook fijn voor Tim dat hij iemand heeft om mee te praten, want het is moeilijk om Pools te leren. Trust me, I know.

 

En afgelopen zondag hadden we een les met Igor bij Tim thuis. Dat was echt super tof. Als zendeling in Polen leer je dinner-afspraken echt waarderen. Haha die gebeuren niet zo vaak. Misschien maar goed ook voor mij, anders was ik echt dik geweest nu. :P

 

En deze week hadden we een hoop kansen om dienstbetoon te doen voor anderen. We liepen op de stoep langs een straat vol met auto's. File. En we zagen een auto die opeens helemaal begon te roken! Dus we zijn er naar toe gerend en hebben de dame die in die auto zat geholpen door haar auto, tussen de file door, aan de kant te duwen. Als ik meer verstand van auto's had, had ik meer gedaan voor haar. Maar goed, ik en Elder Wolfley konden tenminste van dienst zijn met onze BEREKRACHT! haha. Later die dag zagen we Tim lopen met zijn fiets in de hand, er zat een enorm gat in de band. We besloten om met hem mee te lopen en de fiets naar boven te tillen in zijn appartement. Het deed me denken aan mijn middelbare schooljaren.. Er waren een hoop dagen dat ik met de fiets in de hand naar huis moest lopen. Haha. Nu ik al zo gewend ben aan lopen vind ik het geen probleem meer.

 

Oja en ik wilde nog over zaterdag vertellen. Want dat was namelijk een GEKKE dag. Gek in de zin van druk en vol en bezig en zo. We hadden niet zo heel veel gepland staan, maar er kwam steeds iets waardoor we van her naar der moesten rennen. We liepen 's ochtend eerst naar de kapel omdat we met Igor zouden afspreken. Onderweg zagen we een man die een beetje teveel gedronken had en te weinig geslapen en hij viel zo K.O. neer op z'n gezicht. We hebben hem geprobeerd wakker te schudden, maar dat wilde niet lukken. Dus maar een ambulance gebeld en toen gingen we verder. We lieten hem niet alleen achter hoor. Er waren ook andere mensen bij die voor hem zorgden, wij konden toch niets meer doen en we hadden geen tijd meer. Dus ja we zijn niet egoïstisch of zo als je dat soms dacht. Toen na de afspraak met Igor gingen we naar een andere meneer toe genaamd Piotr. Hij kwam 2 keer uit zichzelf naar de kerk dus we vroegen of hij met ons af wilde spreken. Nou dat was dan goed. Maar we konden hem niet veel onderwijzen want hij wilde alleen maar dat ik een brief voor hem van Pools naar Engels zou vertalen.. Lekker.. Ach ja nog meer dienstbetoon dacht ik! En toen ondertussen belde Igor dus dat we naar die vrienden moesten komen. Dat waren een moeder een een dochter. Ik sprak ook even met die dochter en ze vroeg of ik wat medicijn voor haar moeder bij de apotheek kon kopen en het langs kon brengen. Nog meer dienstbetoon joepie :)! We moesten alleen wel eerst nog naar een andere afspraak en daarna pas konden we daarheen. Dus rond een uur of 8 kwamen we daar aan en we onderwezen die moeder en dochter over de Herstelling in de aanwezigheid van Igor. Hij hielp ons super goed mee met zijn rotsvaste getuigenis. Dat was echt een goede ervaring.  Ik wou dat elke dag zo vol was..! Dat zou zending nog toffer maken. Lekker druk en geen tijd voor jezelf. Daar gaat het om :)

 

Uhm ja dat wat eigenlijk wel zo'n beetje mijn week zo in het kort :P Volgende week zondag belt president Nielson alweer op voor de transfers..!! Voor de laatste keer.... Want dan gaat hij naar huis. En.. Het wordt ook mijn laatste transfer.. Ik krijg dus voor 2 maandjes een andere zendingspresident. Beetje jammer, want ik ben zo gewend aan President Nielson. Maar ook goed, want iedereen zegt dat deze zendingspresident super tof en goed is. Natuurlijk is hij tof en goed, alle zendingspresidenten zijn tof en goed!

 

Goed, ik ga.

 

HOUDOE

Hallo beste iedereen!

 

Nou dit was voornamelijk weer een standaard week. Gewoon hard werken en niet veel bijzonders. Saai he. Sorry. Het regende veel en het was benauwd. Want dat heb je als het warm is en regent. Haha er valt altijd wel wat te zeuren he. Eerst sneeuwt het te lang en dan is het te warm. Nee het is niet zo erg. Ik kan het prima verdragen :).

 

Mijn collega is echt heel veel gewicht aan het verliezen. Net als ik toen ik net in Polen was vanwege al het lopen en zo. En daarnaast probeer ik allemaal gezond te eten en hij doet mooi mee. En we rennen mooi elke morgen in het park. Of het nou regent of niet, dat maakt niet uit, we gaan gewoon :) dat bevalt me wel aan hem. We hadden ook de hele week geen buspassen want de buspas van vorige week was verlopen en we moesten een week op de nieuwe wachten. Dus we moesten overal naar toe lopen. In de regen. Lekker mannelijk :D!

 

We hebben ook veel tijd besteed aan het bezoeken van minder actieve leden. Want het is de maand van uitnodiging. Dat wil zeggen dat in de hele maand Juni concentreren we als zendelingen en als leden op het uitnodigen van vrienden en familie en minder actieven naar de kerk.

 

Er is een lid genaamd Wojtek en hij is helemaal fan van Nederland. Haha hij vindt het zo tof dat ik uit Nederland kom. Hij spreekt al een aantal woordjes Nederlands, is wel grappig om te horen. Hij wil dat ik hem Nederlands leer. Maar ik vertelde hem dat ik hem alleen Nederlands leer als hij naar de kerk komt :).

 

De zusters hadden een super tof idee om een open huis te houden deze maand zodat mensen kunnen zien hoe onze kapel eruit ziet en kunnen leren waar we in geloven. Want veel mensen denken allemaal rare dingen over ons. Ze zijn echt super creatief, dus dat wordt zeker wel tof!

 

Het beste deze week was dat Igor en Tomek het Priesterschap kregen :)! Het is altijd zo goed om die mensen vooruitgang zien te maken. Ze zijn beide zo goed! Hoewel, Igor laat ons wel steeds stressen. Hij nam de hele week z'n telefoon niet op. Dus we hadden steeds geen contact. Dat is altijd spannend. Maar zaterdag konden we toch met hem afspreken en toen legde hij uit dat hij het gewoon heel druk had. Je ziet het zo vaak gebeuren dat mensen vlak voor of vlak na hun doop gewoon verdwijnen. Ze laten nooit meer van zich horen. Ik vind dat zo raar. En vervelend ook! Dus ja je bent toch bang dat dat met jou onderzoekers gebeurt he. Maar alles is dus prima in orde :)! En Igor is cool. En Tomek ook.

 

We hadden deze week dus ook een afspraak met onze andere onderzoeker, Marcin. De ex-jehova getuige. Hij was steeds heel moeilijk te onderwijzen omdat hij steeds ons ongelijk zat te bewijzen met z'n bijbel. En soms heb je de neiging om er dan op in te gaan en terug te gaan discussiëren en terug te vuren met bijbel teksten. Haha maar zo goed ken ik de bijbel nou ook weer niet, en dat is ook een beetje onnodig. Ik heb dus besloten om maar heel rustig tegen hem te praten en mijn getuigenis te delen en dat werkt heel goed eigenlijk. De laatste keer luisterde hij aandachtig en probeerde hij niet meer om al onze leer te weerleggen. Dus er zit vooruitgang in :).

 

Met Adam had ik ook een goede ervaring. Ik belde hem vrijdag op om af te spreken. En toen hij op nam vroeg hij: Waarom bel je me? Ik zei: Nou gewoon ik voelde dat ik je moest bellen om te kijken hoe het met je ging. En toen zei hij dat hij aan het bidden was en vroeg om meer leiding en zo en net op het moment dat hij "amen" zei, ging de telefoon! Gebeden worden soms snel beantwoord :). Hij kwam zondag naar de kerk, 3 uur te laat. Toen we al klaar waren. Hij had Agnieszka bij zich. En dat was eigenlijk heel goed, want het koor ging oefenen. Agnieszka heeft muziek gestudeerd en vindt dat soort dingen echt helemaal geweldig. Dus ze deed lekker met ons mee en voelde zich helemaal thuis. Ze nam op een gegeven moment zelfs helemaal over. Ze zat ons allemaal aan te leren hoe en wat we moesten zingen. haha.

 

Dus dat is op het moment onze situatie met onze onderzoekers. Er zijn een hoop mensen daarnaast die wel willen afspreken, maar niet komen opdagen... Haha ach ja we blijven maar hard zoeken naar degene die wel wat moeite willen doen om te komen en naar ons te luisteren.

 

HOUDOE!

Ja, ik zal niemand maar onnodig lang in spanning houden en vertel maar meteen of Igor en Tomek gedoopt werden: JA! Allebei :D!!!! Ik zat zo in de stress de hele week.. Nja niet de hele week, maar af en toe wel. Vooral voor Igor. Want ik weet dat Tomek een behoorlijk standvastige man is en niks kon hem weerhouden van zijn doop. Maar Igor had dus een boel twijfels en angsten en zo dus dat maakte het allemaal wel spannend. We hadden een boel goede lessen met Igor waardoor ik me wel zekerder voelde, maar bijvoorbeeld donderdag had hij naar een activiteit moeten komen en kwam niet opdagen en nam zijn telefoon ook niet op. Toen begon ik em dus weer even te knijpen. En zaterdag ook nog. Want ik had hem de hele dag nog niet gesproken dus was even afwachten of hij wel zou komen opdagen. Je weet maar nooit he, verschillende ervaringen laten soms zien dat sommige mensen het gewoon laten afweten. Maar alles is prima in orde gekomen en Igor kwam gewoon opdagen op het tijdstip dat we afgesproken hebben. En toen was alles goed :). Ik vroeg hem voor z'n doop hoe hij zich voelde. Neutraal zei hij, maar ik kon wel zien dat hij toch een beetje nerveus was. Maar daarna zei hij dat hij zich helemaal top voelde! En ja dat hoort ook zo. Je hoort je goed te voelen als je het juiste doet :). En er was nog een spannend deel. Tomek wilde dat Rafal hem zou dopen. En Rafal is blind. Ik heb nog nooit een blinde iemand zien dopen dus ik wist niet hoe dat zou gaan. Maar ook dat ging prima. Het hoefde niet eens over gedaan te worden!

 

En de volgende dag werden ze allebei bevestigd als leden van de kerk en ontvingen de gave van de Heilige Geest. Dat was ook echt een goede ervaring. Ik mocht er ook aan deelnemen :). Ze voelden zich allebei nog veeel beter daarna. Het tofste was dat het een vasten en getuigenis vergadering was afgelopen zondag. En ze stonden allebei als eerste op om hun getuigenis te delen. Dat voelt zo goed om daar naar te luisteren als zendeling. Gewoon twee mensen die ik onderwezen heb die daar staan te vertellen over hun ervaringen die ze hadden met de zendelingen en de dingen die ze geleerd hebben. Dat is het leukste aan zendingswerk. Je ziet mensen hun leven veranderen en verbeteren en gelukkiger worden.

 

We hadden ook een onderzoeker aanwezig. Zijn naam was Adam. We hebben hem vorige week zondag voor het eerst ontmoet en onderwezen. Hij is een erg gelovige man en wil goed zijn voor anderen. Hij nam zelfs een meisje mee naar de doopdienst, die ook wel geïnteresseerd was. Haar naam is Agnieszka. Zij is minder gelovig, maar ik voel wel dat ze wil geloven. Ze is ook super muzikaal! Toen we de lofzangen zongen, zong ze ze allemaal perfect mee. Ze kon gewoon de noten lezen en meezingen. Ik was onder de indruk, wou dat ik dat kon. Adam kwam ook naar de kerk afgelopen zondag en kon ook de bevestiging zien en iedereens getuigenis horen. Ik hoop dat hij de Geest ook zo sterk gevoeld heeft.

 

Verder hadden we nog een onderzoeker in de kerk zondag. Zijn naam is Marcin. Hij was een Jehova Getuige, maar nu niet meer. Hij is nu op zoek naar iets anders, en ik hoop dat hij dat ik onze kerk kan vinden. Nja natuurlijk kan hij dat hier vinden, maar ik hoop dat hij het hier zal herkennen. Hij is namelijk heel erg moeilijk te overtuigen. Hij houdt zich stevig vast aan de Bijbel en wil het Boek van Mormon maar niet accepteren als schriftuur. Maar hij is al 2 keer naar de kerk gekomen en blijft met ons afspreken, dus dat laat al zien dat hij wel hoopt dat hij voor zichzelf te weten zal komen dat dit alles waar is.

 

Dinsdag gingen we naar Warszawa. We hadden daar speciale training van President Nielson. We moesten er al vroeg uit, we hadden een trein om half 8 's ochtends. We waren wel ruim op tijd, maar we hebben de trein alsnog gemist! STOM! We stonden aan het verkeerde perron te wachten en toen we ons realiseerde dat onze trein op het andere perron stond waren we al te laat. We probeerden er naar toe te rennen, maar net toen we aankwamen reed hij weg. Ik zat zooooo te balen!!! Toen daarna zijn we naar een taxi toe gerend en hoopten dat hij ons naar het andere treinstation kon brengen in Lodz in de hoop dat we alsnog op die trein konden springen, maar helaas het ochtend verkeer liet het niet toe :(. Toen hadden we maar een latere trein genomen om 9 uur. De training zou om half 12 beginnen en het duurt 2 uur om met de trein van Lodz naar Warszawa te reizen. Dus we zouden het misschien NET halen. Het grappige was dat we in dezelfde trein zaten als Tomek (de onderzoeker die afgelopen zaterdag dus gedoopt werd) hij ging met Rafal (de blinde die hem doopte) naar Warszawa om wat zaakjes op te lossen. Echt super aardig van hem dat hij Rafal zo geholpen heeft. Dat soort mensen wil je graag dopen in deze kerk :). Dus dat was wel gezellig met hen. En Rafal gaf ons toen een goede tip. Namelijk in plaats van uit te stappen bij Warszawa Centraal een stop eerder uit te stappen, want die was namelijk dichter bij de kapel waar we zouden afspreken en dan zouden we het dus alsnog halen om op tijd te zijn. En dat zou het geval ook zijn als de bus op tijd kwam die ons van het station naar de kapel zou brengen. Haha we waren uiteindelijk toch net iets te laat. Maar dat is niet erg. Ik ben blij dat we er alsnog waren en het was een wondertje voor mij. Ik was namelijk bang dat we het hele feest zouden missen. Net als die ene keer toen we naar Bydgoszcz zouden gaan, maar in de verkeerde trein zaten.

 

Maar het was echt goed om weer in Warszawa te zijn. In het gebied waar ik eerder gediend heb nog wel. Voelt raar. En ik heb ook zo veel goeds geleerd. President Nielson zei dat het charakter dat je ontwikkelt hebt op het moment dat je van het vliegtuig afstapt aan het eind van je zending, zul je voor de rest van je leven hebben. Maar weinigen steken boven dat niveau uit na hun zending. En daar ben ik het mee eens. En dat motiveert me om NOG beter mijn best te doen.

 

Nou goed, veel meer heb ik niet te melden geloof ik. De hele week stond een beetje in het teken van Igors en Tomeks doopdienst. Het kost een hoop tijd en energie om dat alles te organiseren. De kapel in Lodz heeft bijvoorbeeld geen doopvont (bijna geen een kapel in Polen heeft een doopvont) maar een groot zwembad die we in de kapel opzetten. Dat is ook een heel karwij. En het vullen duurt eeuwen..!! We wilden het zelfs vullen met warm water, en Elder Lloyd had een systeem bedacht waar het water door heen kon en dan opgewarmd werd. Maar dat duurde heel lang en daardoor viel de stroom een paar keer uit. Na een hele dag was het zwembad nog maar half vol. Haha. Dus we hebben uiteindelijk maar de brandslang gepakt de en de rest van het zwembad was in no time gevuld.

 

Ik heb al weer zin in de volgende week.. Zoveel goeds staat me nog te wachten!

 

HOUDOE