Wat een lekkere week was het zeg! Echt heerlijk weer hier. Ik begin al aardig bruin te worden eigenlijk. En we spraken zoveel goeie mensen aan deze week! Velen maakten afspraken met ons en flakte ons vervolgens. Dat is dan wel weer jammer, maar ze luisteren tenminste naar wat we te zeggen hebben. Ik heb ook een soort van 'gezinnetjes-focus'. Als ik een lief gezinnetje zie lopen MOET ik met ze praten. Meestal lopen ze dan gewoon door en zeggen ze dat ze geen tijd hebben. Maar de laatste tijd stoppen en luisteren ze gewoon. Dus daar ben ik al heel blij mee.
Maar goed de laatste week was het eigenlijk vooral lekker buiten lopen en mensen aanspreken. We hadden niet gek veel lessen, want we werden telkens geflaked. En ja er gebeurt niet veel in zendingswerk zolang je niemand vindt om te onderwijzen. Maar we hebben nog steeds Alfred die trouw met ons blijft afspreken omdat hij gewoon gedoopt wil worden. Het is alleen een beetje frustrerend met hem want hij snapt niet echt hoe ECHT dit alles eigenlijk is, heb ik het gevoel. Hij zei namelijk zondag in de kerk tijdens een les dat het wel oké was om af en toe te drinken als het maar niet teveel is. Nou mijn vriend zo werkt het niet helemaal. Hij zette ons een beetje voor schut zo want wij zijn de zendelingen die het hem dan 'verkeerd' geleerd hebben. Ook roken snapt hij niet. Hij zegt steeds dat het geen probleem is omdat hij het maar af en toe doet als hij gestrest is. En toen zeiden wij dat minstens 1 week voor zijn doop moet hij gestopt zijn met roken. Dus ja, hij gaat nu gewoon vrolijk door tot precies 1 week voor zijn doop. Hij probeert niet eens te stoppen. Nou met zo'n instelling gaan we hem gewoon niet dopen.
O ja en onze andere doopdatum Rysiek zijn we gestopt met onderwijzen. Ik had al gemeld dat zijn vrouw niet meer wilde hebben dat we met hem afspraken maar deze week kwam ik meer te weten toen we hem bezochten op zijn werk. We hadden namelijk al eerder met hem afgesproken daar en hem een les gegeven. Van tevoren hadden we echt 10 keer gevraagd of het geen probleem zou zijn want ja, we willen natuurlijk niet dat hij door ons in de problemen komt. Maar hij zei dat het allemaal wel prima was. Dus maandag gingen we daar zonder aankondiging langs, gewoon om in contact te komen, want hij neemt z'n telefoon niet op als z'n vrouw in de buurt is. Maar toen we daar kwamen zat er een andere meneer op z'n plek en meldde ons dat Rysiek vanwege ons ontslagen is.. Ja somberheid :(
Hij deed het zo goed en wilde zo graag gedoopt worden en kan nu gewoon niet met ons afspreken vanwege z'n vrouw en is ook nog eens ontslagen..
Maar goed dat soort dingen horen er nou eenmaal bij he in het zendingswerk. In het dagelijks leven ook trouwens. Iedereen maakt wel teleurstellingen mee. Ik leer er tenminste mee omgaan hier op zending. Dus we gaan vrolijk verder en beginnen weer van voor af aan met nieuwe mensen zoeken.
Donderdag hadden we een man ontmoet, die komt uit India geloof ik en hij was boeddhist. Maar hij was het niet 100% eens met zijn religie. En de dingen die volgens hem verkeerd waren in het boeddhisme waren correct volgens onze kerk. Dus hij was wel erg geïnteresseerd om met ons af te spreken voor dezelfde dag nog. Hij gaf z'n adres en een hele omschrijving hoe we daar het snelst konden komen.
Dus later die dag kwamen we daar en helaas was hij er niet.. Zijn vrouw zei dat hij in Katowice was vanwege zijn werk. Balen.
Toen gingen we maar weer terug. En onderweg kwamen we 2 jongens tegen, ze zagen er een beetje uit als hooligans, maar ik knoopte toch een gesprek met ze aan. Ze waren verrassend genoeg erg geïnteresseerd om over onze kerk te praten. Dat was wel grappig. Ik stond zelfs op het punt om ze een Boek van Mormon te geven, maar net op dat moment haalde ze wat wiet uit hun zak en begonnen ze lekker wiet te roken. Dus ik dacht, laat maar. Maar toch een leuk gesprek gehad, haha.
Vrijdag was ook een toffe dag. We liepen wat rond in Sosnowiec in het lekkere weer en we zagen allemaal jongens in witte shirts en stropdassen rondlopen. Blijkbaar hoort dat zo hier in Polen als het je laatste schooldag is. Het was dus laatste schooldag. Op een gegeven moment liepen we door een park en zagen we een groepje jongeren zitten en het meisje daar begon naar ons te zwaaien. Ik had zoiets van: ik ga mooi niet terugzwaaien, ze denkt vast dat we haar vrienden zijn. Dus wel liepen verder. Toen riepen de 3 andere jongens ons. Dus oké we gingen maar naar ze toe. Ze stelde wat vragen over onze kerk en zo en over het zendeling-zijn. Ik had verwacht dat ze ons belachelijk zouden maken of zo, maar ze hadden echt superveel respect voor ons en waren echt heel nieuwsgierig en geïnteresseerd. Dat was leuk. Na een tijdje met ze gepraat te hebben wilden ze een foto maken. Nou best. Toen kwam dat meisje tussen mij en mijn collega staan en begon ons helemaal te omhelzen. Haha. Nou wij dus uitleggen dat dat niet mocht. Ze snapte het alleen niet helemaal want op een gegeven moment omhelsde ze alleen mij. Nou dat voelde onwennig.. Haha, wordt wat als ik straks terug kom na 2 jaar geen vrouwkes aangeraakt te hebben. Maar goed ze waren heel aardig en cool verder.
Die avond hadden we een afspraak met een lid, genaamd Marta. Ze is super cool. Haar man, Wojtek is geen lid maar wel super grappig. Dus dat is altijd gezellig. We komen daar best vaak de laatste tijd en dan krijgen we lekker eten. Nou dat bevalt me wel :). De vorige keer had ik beloofd om brownies te maken voor ze aangezien ik dat supergoed kan dankzij mijn mama's superrecept. Dus ik had lekker brownies gebakken van te voren. Het was wel superveel, ze hadden de helft nog niet eens op. Ik wilde het daar laten want ik weet toch wel hoe ik ze moet maken, maar Marta gaf ze weer terug omdat ze op dieet moest volgens haarzelf. Nou ik vond van niet, maar goed ik nam ze maar mee. Toen we terugliepen belden de andere Elders ons dat ze vlakbij in Sosnowiec waren met Patryk en Adrian in Maxi pizza. Dus we gingen daar even langs om te chillen en konden ze gelijk wat van mijn super brownies eten. En daarna liepen we naar huis. Onderweg had ik nog steeds die brownies bij me want ze aten niet alles omdat ze al vol van de pizza zaten. Ja, daar loop je dan met je brownies dacht ik toen. Er waren veel dronken mensen op straat want het was vrijdagavond. En een gast kwam naar me toe en vroeg: "wat heb jij daar nou voor cake?" nou ik bood hem een stukje aan en hij werd daar zo blij van, haha. Toen werden we beste vrienden :).
En zaterdag gingen we naar een afspraak met iemand die we maandag ontmoet hadden. Een vrouwke die was open voor alle religies zei ze. Ze had haar adres gegeven dus daar gingen we dan heen zaterdag. Maar het bleek een verkeerd adres te zijn. Iemand anders woonde daar.. Lekker dan..
Maar goed nieuws is: Onderweg kwamen we een meneer tegen die echt super geïnteresseerd was om met ons af te spreken. Toen hij over Jezus praatte begon hij zelfs te huilen midden op straat. Toen we een boek van Mormon aanboden dat nog een getuige is van Jezus Christus, kon hij niet geloven dat het gratis was. Dus deze meneer heeft zeker wel potentieel. We gaan met hem afspreken deze week, hopelijk wordt het wat. Zo zie je maar dat als dat vrouwke ons niet haar 'nepadres' gegeven had, dan hadden we deze meneer nooit ontmoet.. De Heer zorgt dat alles wel in orde komt.
En zondag hebben we gewoon de hele dag lekker in de zon gelopen en mensen aangesproken.
Dat was het eigenlijk wel zo'n beetje.
Ik heb wel zin in de zomer! Ik voel op het moment een beetje dat ik op vakantie ben. Voelt wel lekker. Moet alleen niet vergeten om aan het werk te gaan! Haha. Nee dat komt wel goed
HOUDOE
Ik heb tegenwoordig niet veel tijd voor mijn computer en helemaal niet voor facebook, maar vanavond zag ik dat je moeder het adres van je blog had geplaatst en ik heb erop geklikt. Ik vond het emotioneel te lezen over Rysiek. Ik herinner me dat in 1974 voor mij ook grote problemen ontstonden toen ik ontdekt had en een getuigenis had gekregen dat de kerk echt waar was. Een hele tijd had ik grote problemen daarom, terwijl ik niemand kende in de kerk, want ook de zendelingen die met me hadden gepraat waren er niet meer, en ik had nog nooit een dienst meegemaakt. Ik ben ervan overtuigd dat Rysiek een groot getuigenis heeft zonder echt te weten wat daarmee te doen. Ik denk dat God niet zou toestaan dat hij zo beproefd wordt als dat niet zo zou zijn. Ik hoop dat jullie in staat zijn vrienden voor hem te vinden onder de leden van de kerk die mogelijk nu of later contact met hem kunnen hebben, want ik denk dat hij die op een gegeven moment hard nodig zal hebben.
BeantwoordenVerwijderenEn wat je vrienden betreft die een beetje wiet roken en/of een beetje drinken, zij op deze manier volgens mij geen getuigenis kunnen krijgen van het evangelie. Ik heb werkelijk wonderen meegemaakt in mijn leven, maar ik heb ontdekt dat we eerst zelf alles moeten doen wat we kunnen voordat God inspringt, niet bijna alles maar werkelijk alles, en dan gebeuren er soms wonderen of hele wonderlijke dingen, die sommige mensen niet echt als wonderen kunnen zien. Ik hoop dat je hen daarvan kunt overtuigen en ze in staat zullen zijn om te werken om een getuigenis te kunnen krijgen. En ik ben blij dat de zendelingen mij destijds niet hebben opgegeven toen ik rookte. Ze vertelden mij eenvoudig dat zij dat niet deden omdat ze hun lichaam beschouwden als een tempel van de heilige geest. Toen ik een paar weken daarover had nagedacht vond ik dat ze beter waren dan ik en voor mij was dat voldoende reden om het roken op te geven. Veel jongeren hier zien softdrugs als wiet tegenwoordig niet als slecht, zelfs minder slecht dan alcohol. Het is moeilijk om jong te zijn tegenwoordig en dit te geloven zonder dat je de zegeningen hebt geproefd die daaruit voortvloeien. Maar Christus is niet gekomen om de wereld te oordelen, maar om de wereld te redden, en ik heb een getuigenis dat de zendelingen Zijn plaatsvervangers zijn.
En verder heb ik geleerd dat gevoel voor humor een goddelijke eigenschap is. Ik heb dat ervaren in momenten dat ik bad vanwege hele vervelende omstandigheden, en de zaken daarna met humor in ogenschouw kon nemen en dat gevoel voor humor zat niet in mijn karakter. Ik hoop dat ik het me nu een beetje beter eigen heb kunnen maken, maar ook ik heb nog veel te leren.
Ik wens jullie veel sterkte en succes.
Hannie Houkes