Ja, ik zal niemand maar onnodig lang in spanning houden en vertel maar meteen of Igor en Tomek gedoopt werden: JA! Allebei :D!!!! Ik zat zo in de stress de hele week.. Nja niet de hele week, maar af en toe wel. Vooral voor Igor. Want ik weet dat Tomek een behoorlijk standvastige man is en niks kon hem weerhouden van zijn doop. Maar Igor had dus een boel twijfels en angsten en zo dus dat maakte het allemaal wel spannend. We hadden een boel goede lessen met Igor waardoor ik me wel zekerder voelde, maar bijvoorbeeld donderdag had hij naar een activiteit moeten komen en kwam niet opdagen en nam zijn telefoon ook niet op. Toen begon ik em dus weer even te knijpen. En zaterdag ook nog. Want ik had hem de hele dag nog niet gesproken dus was even afwachten of hij wel zou komen opdagen. Je weet maar nooit he, verschillende ervaringen laten soms zien dat sommige mensen het gewoon laten afweten. Maar alles is prima in orde gekomen en Igor kwam gewoon opdagen op het tijdstip dat we afgesproken hebben. En toen was alles goed :). Ik vroeg hem voor z'n doop hoe hij zich voelde. Neutraal zei hij, maar ik kon wel zien dat hij toch een beetje nerveus was. Maar daarna zei hij dat hij zich helemaal top voelde! En ja dat hoort ook zo. Je hoort je goed te voelen als je het juiste doet :). En er was nog een spannend deel. Tomek wilde dat Rafal hem zou dopen. En Rafal is blind. Ik heb nog nooit een blinde iemand zien dopen dus ik wist niet hoe dat zou gaan. Maar ook dat ging prima. Het hoefde niet eens over gedaan te worden!

 

En de volgende dag werden ze allebei bevestigd als leden van de kerk en ontvingen de gave van de Heilige Geest. Dat was ook echt een goede ervaring. Ik mocht er ook aan deelnemen :). Ze voelden zich allebei nog veeel beter daarna. Het tofste was dat het een vasten en getuigenis vergadering was afgelopen zondag. En ze stonden allebei als eerste op om hun getuigenis te delen. Dat voelt zo goed om daar naar te luisteren als zendeling. Gewoon twee mensen die ik onderwezen heb die daar staan te vertellen over hun ervaringen die ze hadden met de zendelingen en de dingen die ze geleerd hebben. Dat is het leukste aan zendingswerk. Je ziet mensen hun leven veranderen en verbeteren en gelukkiger worden.

 

We hadden ook een onderzoeker aanwezig. Zijn naam was Adam. We hebben hem vorige week zondag voor het eerst ontmoet en onderwezen. Hij is een erg gelovige man en wil goed zijn voor anderen. Hij nam zelfs een meisje mee naar de doopdienst, die ook wel geïnteresseerd was. Haar naam is Agnieszka. Zij is minder gelovig, maar ik voel wel dat ze wil geloven. Ze is ook super muzikaal! Toen we de lofzangen zongen, zong ze ze allemaal perfect mee. Ze kon gewoon de noten lezen en meezingen. Ik was onder de indruk, wou dat ik dat kon. Adam kwam ook naar de kerk afgelopen zondag en kon ook de bevestiging zien en iedereens getuigenis horen. Ik hoop dat hij de Geest ook zo sterk gevoeld heeft.

 

Verder hadden we nog een onderzoeker in de kerk zondag. Zijn naam is Marcin. Hij was een Jehova Getuige, maar nu niet meer. Hij is nu op zoek naar iets anders, en ik hoop dat hij dat ik onze kerk kan vinden. Nja natuurlijk kan hij dat hier vinden, maar ik hoop dat hij het hier zal herkennen. Hij is namelijk heel erg moeilijk te overtuigen. Hij houdt zich stevig vast aan de Bijbel en wil het Boek van Mormon maar niet accepteren als schriftuur. Maar hij is al 2 keer naar de kerk gekomen en blijft met ons afspreken, dus dat laat al zien dat hij wel hoopt dat hij voor zichzelf te weten zal komen dat dit alles waar is.

 

Dinsdag gingen we naar Warszawa. We hadden daar speciale training van President Nielson. We moesten er al vroeg uit, we hadden een trein om half 8 's ochtends. We waren wel ruim op tijd, maar we hebben de trein alsnog gemist! STOM! We stonden aan het verkeerde perron te wachten en toen we ons realiseerde dat onze trein op het andere perron stond waren we al te laat. We probeerden er naar toe te rennen, maar net toen we aankwamen reed hij weg. Ik zat zooooo te balen!!! Toen daarna zijn we naar een taxi toe gerend en hoopten dat hij ons naar het andere treinstation kon brengen in Lodz in de hoop dat we alsnog op die trein konden springen, maar helaas het ochtend verkeer liet het niet toe :(. Toen hadden we maar een latere trein genomen om 9 uur. De training zou om half 12 beginnen en het duurt 2 uur om met de trein van Lodz naar Warszawa te reizen. Dus we zouden het misschien NET halen. Het grappige was dat we in dezelfde trein zaten als Tomek (de onderzoeker die afgelopen zaterdag dus gedoopt werd) hij ging met Rafal (de blinde die hem doopte) naar Warszawa om wat zaakjes op te lossen. Echt super aardig van hem dat hij Rafal zo geholpen heeft. Dat soort mensen wil je graag dopen in deze kerk :). Dus dat was wel gezellig met hen. En Rafal gaf ons toen een goede tip. Namelijk in plaats van uit te stappen bij Warszawa Centraal een stop eerder uit te stappen, want die was namelijk dichter bij de kapel waar we zouden afspreken en dan zouden we het dus alsnog halen om op tijd te zijn. En dat zou het geval ook zijn als de bus op tijd kwam die ons van het station naar de kapel zou brengen. Haha we waren uiteindelijk toch net iets te laat. Maar dat is niet erg. Ik ben blij dat we er alsnog waren en het was een wondertje voor mij. Ik was namelijk bang dat we het hele feest zouden missen. Net als die ene keer toen we naar Bydgoszcz zouden gaan, maar in de verkeerde trein zaten.

 

Maar het was echt goed om weer in Warszawa te zijn. In het gebied waar ik eerder gediend heb nog wel. Voelt raar. En ik heb ook zo veel goeds geleerd. President Nielson zei dat het charakter dat je ontwikkelt hebt op het moment dat je van het vliegtuig afstapt aan het eind van je zending, zul je voor de rest van je leven hebben. Maar weinigen steken boven dat niveau uit na hun zending. En daar ben ik het mee eens. En dat motiveert me om NOG beter mijn best te doen.

 

Nou goed, veel meer heb ik niet te melden geloof ik. De hele week stond een beetje in het teken van Igors en Tomeks doopdienst. Het kost een hoop tijd en energie om dat alles te organiseren. De kapel in Lodz heeft bijvoorbeeld geen doopvont (bijna geen een kapel in Polen heeft een doopvont) maar een groot zwembad die we in de kapel opzetten. Dat is ook een heel karwij. En het vullen duurt eeuwen..!! We wilden het zelfs vullen met warm water, en Elder Lloyd had een systeem bedacht waar het water door heen kon en dan opgewarmd werd. Maar dat duurde heel lang en daardoor viel de stroom een paar keer uit. Na een hele dag was het zwembad nog maar half vol. Haha. Dus we hebben uiteindelijk maar de brandslang gepakt de en de rest van het zwembad was in no time gevuld.

 

Ik heb al weer zin in de volgende week.. Zoveel goeds staat me nog te wachten!

 

HOUDOE