Heeeej beste iedereen :D

Echt een hoop leuke dingen gebeurd deze week. We gingen maandag voor P-day naar het Warschau opstand museum. Dat gaat over toen Warschau in opstand kwam tegen de Duitsers in de 2e wereld oorlog. Echt super interessant. Ze vochten allemaal in riolen en zo. Het leuke daaraan was dat ik daar 3 groepen Nederlanders ben tegengekomen. Nee dat is niet waar. 2 groepen Nederlanders en 1 groep Belgen. In ieder geval hoorde ik zo nu en dan wat bekends om me heen en ben ik er meteen op af gestapt. Heee zijn jullie Nederlanders? Jaaa wat leuk zeg wat doe je hier? Ik ben een zendeling :). Wat? En ja toen heb ik mooi even in het Nederlands over onze kerk kunnen praten. En ik moet eerlijk zeggen... Het voelt echt heel erg raar.. Ik vind het zelfs raar als ik in het engels praat over de kerk. Haha geef me maar gewoon lekker Pools nu daar ben ik zo aan gewend. Want ik merk dat als ik in het Engels of Nederlands kan praten, dan vertel ik veel te veel details. En dat is allemaal niet nodig. Deze mensen horen het voor de eerste keer. Een baby geef je ook niet meteen een steak te eten, die moet eerst melk hebben voordat hij andere dingen kan verteren. Zo is het dus ook met mensen. Tja dat heb ik dus wel mooi geleerd de afgelopen tijd. Daarom ben ik ook blij dat ik niet in Nederland op zending ben, zo'n taal barrière heeft toch wel zijn voordelen.

Verder waren we deze week ook nog wel even zoet met de Zone trainingen. Dat kost ook veel voorbereiding. Dinsdag waren we in Warszawa en woensdag waren we in Łódź. Ik hoor een hoop negatieve dingen over Łódź.. Dat de gemeente niet mee werkt en zo en dat het zendingswerk echt moeilijk is daar. Ik hoop niet dat ik daar heen hoef.. Deze zondag belt president Nielson alweer op om de overplaatsingen bekend te maken. Maar ik ben er wel vrij zeker van dat ik hier in Warszawa blijf. Ben er net.. En Dopp is hier al bijna een jaar..! Dus wordt wel tijd voor hem om te vertrekken. 
Maar ach.. Als ik ooit naar het enge Łódź word gestuurd, dan zou ik er niet bang van worden. Ze
zeiden namelijk ook van Szczecin dat het een dooie stad was voor zendingswerk, maar toch heb ik het daar aardig druk gehad :). Van Warszawa zeiden ze ook dat het moeilijk is om mensen te vinden omdat het een drukke stad is en niemand tijd heeft om te praten en bla bla bla. Ik heb gemerkt dat als een stad een slechte naam heeft, dan zijn het meestal slappe smoesjes van luie zendelingen. Als je gewoon stopt met zeuren en aan het werk gaat, dan gebeuren er echt goede dingen. 

Zoals Marcin. Hij is 4 weken geleden gevonden en hij gaat binnenkort gedoopt worden. :) Zijn doopdatum is nu een weekje achteruit geschoven, dus in plaats van de 16e wordt het nu de 23e van februari. Dopp baalt er ontzettend van, want dat is net de zaterdag na de transfers. En aangezien hij waarschijnlijk gaat vertrekken zal hij er net niet bij aanwezig kunnen zijn. De reden waarom zijn doopdatum verschoven is, is omdat een onderzoeker tenminste 3 keer aanwezig moet zijn geweest bij de avondmaalsvergadering voor zijn doop. En Marcin was er niet vorige week en deze week leek het erop dat hij te laat zou zijn. Dus de gemeente president durfde het niet aan te kondigen. Nou bleek Marcin op komen te dagen vlak na de aankondigingen. Dus nog wel op tijd technisch gezien. Dus hij 
zou wel gedoopt kunnen worden deze zaterdag, maar we doen het gewoon een weekje later. Een week extra voorbereiding kan toch geen kwaad. Dopp is het er alleen niet mee eens. Snap ik ook wel.

Oke.. Dan nu.. Donderdag.. Donderdag was het tłusty czwartek. Dat betekend vette donderdag. Dat is een feestdag in Polen voor het vasten of zoiets. In Brazilië hebben ze een enorm carnavalsfeest en ik denk dat we ook carnaval in Nederland vieren om die reden. Maar in plaats van carnaval vieren hier in Polen eten ze pączki. Dat zijn een soort van donuts met vulling zonder gat erin. Lijkt eigenlijk meer op een gevulde oliebol. Daar kun je het dan wel mee vergelijken. Dus ja, dat is tłusty czwartek, jezelf volproppen met pączki. Bevalt me meer dan jezelf verkleden en stom staan wezen met stomme muziek die niemand eigenlijk uit kan staan. Begrijp me niet verkeerd, ik vind carnaval in Nederland ook wel leuk.. Maar de muziek niet eigenlijk.
Maargoed.. Die morgen stuurde President Nielson een sms naar de hele zending. Hij zei: "Rumor has it that it's FAT THURSDAY. Nobody get sick but let me know the count. My guess is Elder van 
Bakel wins."
Nou ja dan begrijp je natuurlijk wel dat ik dat waar moest gaan maken. Dus met een beetje plannen en een sterke maag heb ik de uitdaging aangenomen. Mijn en mijn collega's doel was om met z'n 2en 72 pączki te eten. Dat is symbool voor ons doel dit jaar in deze zending: 72 dopelingen. Dus dat betekent 36 pączki per persoon. We hadden het helemaal uitgepland. Om 0:00 u. werden we wakker en aten we 5 pączki. Om 3:00u. Werden we weer wakker en aten we er nog 5. (Eigenlijk alleen ik at er 5, Dopp at er maar 3) Toen voor ontbijt at ik er nog 5 en voordat we het appartement om 11:00 uitgingen at ik er nog 5. Dus ik zat al op 20. Toen had ik nog de rest van de dag om er nog 16 te eten. Dat ging wel goed totdat ik bij nummer 30 aankwam. We zaten 's avonds in de kapel met Elders Saltmarsh en Vernon die hetzelfde doel hadden. Maar Elder Vernon redde het niet. Hij heeft er maar 15 naar binnen weten te werken en Elder Dopp gaf op na 24. Dus alleen ik en Elder Saltmarsh waren nog over, dus dachten we, dan gaan WIJ samen maar voor de 72. En met pijn en moeite is het ons gelukt :D! Saltmarsh kotste wel alles uit bij nummer 36 haha. Toen at ik er maar nog 1 om te laten zien dat ik de koning ben. :) Dus ik heb er 37 gegeten. Ik was ook wel goed misselijk moet ik eerlijk zeggen.. Maar ik heb het wel mooi allemaal binnengehouden.

De volgende morgen voelde ik me vreselijk trouwens. Koppijn en moe en heeeel misselijk. Ik liet steeds van die pączki boertjes en dan kwam die smaak weer naar boven. Walgelijk. Ik voelde me zo vies. haha. Dus ik heb mijn lesje wel geleerd. Ik ben blij dat ik geen tłusty czwartek meer hoef mee te maken. Ik kan geen pączki meer zien voor de rest van mijn leven.

Nou dan nog 1 verhaaltje van deze week. En dan moet ik gaan :P

Zaterdagavond na een lange avond deurtje kloppen gingen we snel naar de winkel om wat dingetjes te kopen. Een vrouwke achter de kassa vroeg op een gegeven moment iets over onze naambordjes (lijkt op de manier waarop we Ilona gevonden hebben). Dus we hebben haar verteld dat we zendelingen waren, vond ze heel interessant. Toen reageerde de man achter ons in de rij: 

"Zendelingen?! Echt waar?! Wat cool!" En hij begon ook vragen te stellen. Dus we konden ze mooi wat vertellen over onze kerk. We liepen op een gegeven moment met die man mee naar huis nadat hij klaar was met afrekenen en zo en we vertelden een beetje meer over het Boek van Mormon. Hij wilde er erg graag een hebben en hij gaf ook zijn nummer zodat we met hem af konden spreken deze week. Hij was echt super enthousiast over alles wat we hem vertelden. Echt cool. Dus zo zie je maar dat er overal mensen zijn die onze boodschap willen horen, maakt niet uit waar en om welk tijdstip. De Heer stuurt diegene die voorbereid zijn op het pad van de zendelingen :)

Leuk he?
Vind ik ook.

HOUDOE

NOTICE: This email message is for the sole use of the intended recipient(s) and may contain confidential and privileged information. Any unauthorized review, use, disclosure or distribution is prohibited. If you are not the intended recipient, please contact the sender by reply email and destroy all copies of the original message.