Alsnog een vrolijk kerstfeest wens ik iedereen.. Ik weet dat ik veel te laat ben, maar ach beter laat dan nooit he. Had vorige week niet echt de kans om te mailen omdat het dus kerstavond-dag was en dan is heel Polen gesloten, dus de hele zending kon niet e-mailen. Maar ik kon tenminste de dag daarna met de rodzice bellen. Rodzice is pools voor ouders. T'is maar dat je het weet. En het was heel fijn om mijn familie weer even te horen. Dat heeft mijn hele kerst een goede kerst gemaakt. En nu heb ik geen kersten meer over op mijn zending.. Volgend kerstfeest zal ik gewoon lekker thuis zitten. Fijne gedachte is dat. Hoeveel ik ook van mijn zending hou, sommige dagen wil je toch gewoon lekker thuis zitten met je familie. Nja kerst is dus een van die dagen. Dus ik ben blij dat ik dat al achter de rug heb.
En dan nu zal ik ook maar gelijk van de gelegenheid gebruik maken om ieder wezen die dit leest een gelukkig en gezond 2013 te wensen! Ook dat is weer een bijzonder moment voor mijn zending, want vandaag is de laatste dag van mijn 'black out year'. Dat is dus het jaar dat je het hele jaar lang weg bent. Dat zit er gewoon al op voor mij.. Gek.
Nou dan nu.. Hoe is Warschau en mijn nieuwe collega en zo?
Ja goed..
Ik kende Elder Dopp al sinds de MTC, en dat is eigenlijk heel tof. We kennen elkaar al zo lang en hoeven dus niet aan elkaar gewend te raken. Dat is fijn. En het is natuurlijk heel leuk om met hem te praten over onze zendingen, hoe het gegaan is en zo. Elder Dopp is een gehoorzame en hard werkende zendeling. En die heb ik graag als collega's. We knallen echt hard hier. We verdoen geen tijd en we vinden mensen om te onderwijzen.
Om eerlijk te zijn was afgelopen week een beetje moeilijk omdat het dus kerst was en zo en niemand zin noch tijd had om met ons te praten of af te spreken. Maar ach, no pain no gain zeggen ze dan. En ondanks dat hebben we toch met een redelijk aantal mensen af kunnen spreken.
Eerst wil ik wat vertellen over mijn vertrek vanuit Szczecin. De maandagavond was mijn laatste gezinsavond. En ze hadden een soort van afscheids-gebeurtenis geregeld. Ik haat afscheid nemen, daar ben ik echt slecht in. Maar het was eigenlijk wel echt heel fijn. Een paar mensen kwamen naar voren op het podium om Elder van Bakel te bedanken voor zijn diensten in de gemeente. Dat raakte me wel. Ik ben wel echt van die mensen gaan houden daar en het was wel moeilijk om ze te verlaten, maar nu ben ik nodig in Warszawa en we zullen zien wat de Heer voor mij hier in petto heeft.
De woensdagochtend toen ik wegging kwam er nog een aantal uitzwaaien. Dat was ook fijn. Ilona had een hele tas vol met eten aan me gegeven. Zodat ik geen honger zou hebben in de trein. Zo lief van haar. Maar ook echt ontzettend veel eten! Een hele tas vol dus.. Haha.. Nou ik had dus zeker geen honger.
En ook van Kasia en Dagmara kreeg ik iets. Ze hadden een boekje voor me gemaakt met allerlei bedankjes en herinneringen aan mijn tijd in Szczecin. Echt super tof.
Nou en toen kwam ik in Warszawa aan.. Een gemeente met 60 actieve leden in plaats van 6. Dat is wel weer eventjes wennen hoor. In Szczecin deed ik bijna alles. Eerste raadgever, administrateur. Zo nu en dan moesten zendelingen toespraken geven of zondagsschool lessen organiseren of instituut. En dan heb ik 2 keer achter elkaar een groentje getraind en moest ik zo nu en dan ook nog eens zendelingswerk voor elkaar krijgen. Maar nu is het alleen maar zendingswerk. Geen wieczór gminy, geen instituut alleen maar deurtje kloppen. Tja, anders. Niet beter of slechter. Gewoon anders.
De leden hier zijn wel cool. Ze zijn goed en sterk (de meeste dan) en de gemeente is hier beter georganiseerd. En o ja, nog een verschil.. Ik Szczecin waren ik en mijn collega de enige 2 zendelingen in de hele stad. Totdat we een extra set elders kregen. Maar in Warszawa zijn 16 zendelingen. Dat is ook een heel anders. Wel gezellig :).
En ik zit nu ook in een heuze echte kapel. Warszawa I is de enige gemeente in Polen die z'n eigen kapel heeft momenteel. En het is een moooie. Ik denk dat die zelfs groter is dan die in Eindhoven. Maar dat durf ik niet hard op te zeggen, want daar ben ik niet zeker van. Nja het gebouw is waarschijnlijk groter, maar de kapel zelf niet. Want hier zijn nog altijd minder mensen dan in Eindhoven.
We hadden deze week al gelijk een paar toffe avonturen. Donderdag zouden we een les hebben met een kerel genaamd Rafał. De zusters hadden hem gevonden en een afspraak geregeld in de kapel. Zij zouden ook aanwezig zijn. Op een gegeven moment kwamen ze aanlopen met een meneer en we dachten dat dat dan die Rafał was, maar dat was niet zo. Het was een man die ze in de tram hadden aangesproken en hij wilde de kapel zien of zo. Hij had een hele slechte dag zei hij en een moeilijke tijd. Maar toen hij in de kapel zat zei hij dat hij zich al een heel stuk beter voelde! Het is een magische plek die kapel in Warszawa.. haha. Dus toen hij wegging na een stevig gesprek met ons, voelde hij zich een stuk beter en had hij weer nieuwe hoop.
En die hele Rafał is nooit op komen dagen trouwens. Dus waarschijnlijk moesten we daar gewoon zijn voor een andere reden.
Zaterdag belde een jongen ons op en hij zei dat hij hulp nodig had en dat hij met de zendelingen af wilde spreken. We hadden geen idee wie hij was en waar hij ons voor nodig had, maar we gingen er toch maar heen. Hij heet Stefan en blijkt een lid te zijn en hij komt uit Moldova. Een klein landje dicht bij Romenie geloof ik. Hij is naar Polen gekomen om hier 6 maanden te werken of zo en was op zoek naar een kamer om in te verblijven. En hij had onze hulp nodig om mensen te bellen, want hij spreekt zelf geen Pools. Echt een hele toffe gozer. We zijn met hem kebab gaan eten daarna :). We konden alleen helaas toen niks regelen maar hij komt er wel uit. Brat Jarosz helpt hem, en hij heeft meer verstand van dat soort dingen dan wij.
En daarna gingen we op weg naar een andere afspraak en bij de bushalte sprak een jongen ons aan en vroeg wat we verkochten. Nou niks, we delen alleen een boodschap over het boek van Mormon. Nou dat interesseerde hem wel en we hebben meer staan praten en hij zat ook in dezelfde bus als wij. Terwijl we aan het praten waren in de bus luisterde een ander vrouwke mee die het ook wel interessant vond. Dus dat was wel even leuk.
Nou dat is het dan weer voor vandaag.
En mail pas volgend jaar weer!! Haaa wat klinkt dat ver weg, maar het is over een week al hoor.
Oja mijn voornemen voor dit jaar...
Return with HONOR!
:)
HOUDOE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten