Wij gaan voort, steeds voort

HOI!

Oké ik weet dat ik elke week zeg dat het een goeie week was. Maar dat is ook zo, elke week op zending is gewoon goed. Want elke week maak ik leuke dingen mee.
Deze week begon een beetje ongunstig. Want.. We verloren onze 2e doopdatum. Eerst was het Rysiek die niet meer gedoopt kon worden vanwege zijn vrouw en nu zei Alfred dat hij niet meer wilde afspreken want hij snapt gewoon niet dat we niet roken en niet drinken. En we zeiden al zolang hij zijn houding niet zou veranderen dan zouden we hem niet dopen. Nou dat was blijkbaar teveel gevraagd voor hem. Tja, je moet er toch wat voor over hebben hoor om lid te worden van de enige ware kerk op aarde. Maar dat roken en drinken was het hele probleem niet, het probleem was dat hij alleen maar wilde kunnen zeggen dat hij een 'mormoon' was. Hij zit namelijk in een of ander filosofenclub en iedereen heeft een andere religie, dus hij wilde dan interessant gaan zitten wezen omdat hij een mormoon was. Het probleem was dus dat hij geen getuigenis had en hij had ook geen verlangen om er één te krijgen, nou dan houdt het dus op he.

Maar desalniettemin hebben we ons niet laten demotiveren. We zijn gewoon weer hard aan het werk gegaan deze week op zoek naar nieuwe mensen. Want ja, we konden weer helemaal van voor af aan beginnen aangezien we al onze onderzoekers kwjit waren geraakt in de afgelopen paar weken. En we hebben echt een hoop supergoeie nieuwe mensen ontmoet en een boel afspraken gepland staan voor de komende week.

Oké, eens even zien. Maandag hadden we dus P-day en daarna hadden de andere Elders 's avonds met wat jongens afgesproken om te gaan basketballen. Ze hadden echter nog 2 teamleden nodig, dus ik en Gładun wilden ze wel even komen versterken. Het waren aardige jongens en op natuurlijke wijze wordt er wel nieuwsgierigheid opgewekt naarmate ze meer met ons praten. Dus uiteindelijk leidde dat tot een gesprek over onze kerk en dat was de hele reden waarom we met ze wilden basketballen. Ik vind dat persoonlijk wel een goeie manier om vrienden te worden met wat jongens en te laten zien dat wij mormonen gewoon leuke sociale en normale mensen zijn. Met hoge normen en waarden, dat wel.

O ja, en dinsdag gingen we naar Bożenna. Ze is een ouder vrouwtje die al 20 jaar lid is en ze nodigde ons uit. Ik was nogal verrast want ze heeft die zondag nogal tegen ons zitten schreeuwen in de kerk. Dat had er mee te maken dat we een week eerder wat minder actieve leden gingen bezoeken in het stadje waar zijn woont, Będzin. Dat ligt net boven Sosnowiec. En per ongeluk belden we ook bij haar aan. Haar 2e naam is namelijk Bożenna en zo noemt iedereen haar. Maar haar 1e naam is Melanne (ofzoiets) en zo staat ze dus vermeld op het lijstje. Dus weten wij veel dat dat die Bożenna was. Dus die zondag nam ze ons apart in een kamertje met de Gemeente president erbij en begon lekker tegen ons te schreeuwen over het feit dat ze beledigd was dat we haar bezochten als zijnde een 'minder actief lid' terwijl ze al 20 jaar elke zondag in de kerk is. En verder over van alles wat we dan nog meer verkeerd deden in haar ogen. 
Het grappige was dat toen we bij haar langs gingen toen die zondag dat we ons vergisten dat ze ons gewoon doodnormaal binnen liet en ons hielp door informatie te geven over alle leden. Ze wist namelijk een hoop over iedereen, dus dat hielp heel erg. Maar blijkbaar was ze dus wel beledigd.
Dus dinsdag gingen we daar dan heen op haar uitnodiging en ik had er niet zo'n zin in want ik verwachtte dat ze weer een potje tegen ons ging schreeuwen. Ik heb van mijn mama geleerd dat als er mensen om je heen zijn die alleen maar zeuren, dat je je zo moet gedragen dat ze geen enkele reden hebben om te klagen. Dus ik heb me voorgenomen toen om me op m'n best te gedragen. En ik gaf haar ook geen enkele reden om te klagen. En uiteindelijk heeft ze ook geen woord geklaagd en was het nog gezellig ook. En de bonus was dat ze heeel lekker kon koken, dus ik heb lekker veel gegeten. Lekker en veel :).

We hebben trouwens niet zo heel veel tijd besteed deze week aan mensen aanspreken op straat en zo. Want bijna de hele week was iedereen vrij vanwege feestdagen. Hij lijkt wel alsof ze hier in Polen meer feestdagen hebben dan normale dagen. Dus we besloten om donderdag naar Dąbrowa Górnicza te gaan (een stad noord oost boven Sosnowiec) om daar wat minder actieve leden op te sporen. Het is een mooi stadje! Ik had wel een goeie tijd daar. Helaas was niemand thuis.. De helft was verhuisd en we weten niet waarheen en de andere helft was er gewoon niet.

We hadden nog niet iedereen gehad, dus vrijdag gingen we weer terug. Toen kwamen we aan bij een familie en die waren wel thuis! Ze lieten ons zelfs binnen. Dat was fijn. Het duurde wel erg lang om daar te komen met de bus, minstens anderhalf uur. Dus ik snap wel waarom ze niet naar de kerk komen. We konden alleen helaas niet zo lang blijven want we hadden niet zo veel tijd. We kwamen tenslotte ook onaangekondigd aan. Dus ze nodigden ons uit om zondag weer terug te komen zodat we rustig konden zitten en praten. Nou zo gezegd, zo gedaan. Kostte ons wel onze hele zondag, maar dan heb je ook wat. Want ze vertelden ons toen namelijk dat ze van plan waren om deze week een auto te kopen zodat ze naar de kerk kunnen komen voortaan.
Jeeej! 
Wie weet was ons bezoek wel de aanleiding tot die beslissing en hebben ze daardoor de knoop doorgehakt om een auto te kopen. Dat zou betekenen dat ik een minder actieve familie heb geactiveerd! 

En ja verder hebben we een boel mensen ontmoet deze week. Telkens als we ergens op weg zijn praten we onderweg natuurlijk met een paar mensen, want je weet maar nooit he. En de laatste tijd praten we voornamelijk met families, want we willen graag complete families in de kerk. Dus elke keer als ik een jonge moeder of vader zie word ik er automatisch naar toe aangetrokken om met ze te praten. En zo hebben we al 2 families ontmoet die we deze week gaan onderwijzen.

Oh en vanmorgen hadden we ook nog een wondertje. Een vrouwke belde ons op en vertelde ons dat ze al jaren in de bijbel leest en ze had er inmiddels wel genoeg van. Op de een of andere manier wist ze aan een Boek van Mormon te komen en begon er in te lezen. Ze zag dat ons nummer erin stond en besloot ons te bellen. Ze zei dat ze graag bij deze kerk wilde horen maar wilde natuurlijk eerst meer weten. Mijn collega zei dat als ze lid wilde worden, dan moest ze gedoopt worden. Nou dat was geen probleem volgens haar, ze zei dat ze bereid was om alle geboden te accepteren die we in deze kerk hebben.. Dus zondag komt ze naar de kerk en daarna kunnen we met haar aan de slag. Wat een wondertje he?! Iemand die zich gewoon uit zichzelf aanbiedt om gedoopt te worden. Daar zouden er meer van moeten zijn.

Helaas ga ik dat allemaal waarschijnlijk niet zien, want volgende week donderdag zijn alweer de overplaatsingen. Zondagavond belt onze zendingspresident en laat ons weten waar we heen gaan. Aangezien ik hier al 6 maanden zit zit de kans er wel dik in dat ik ga vertrekken. Dus jullie kunnen deze week nog briefjes sturen. En dan laat ik maandag weten waar ik heen ga.

Ik hoop dat ik blijf, want Katowice is de beste gemeente in heel Polen! Denk ik dan. Heb de rest nog niet gezien. haha.

HOUDOE!