Hier spreekt de zoon van de nieuwe bisschop van de wijk Eindhoven! Jahaa.. Ik hoorde dus van de week dat mijn vader ineens bisschop is geworden! Goed he? Wel raar idee hoor. Ik moet er telkens aan wennen als ik er aan denk, maar ik vind het wel leuk. Hoewel ik hem pas over 19 maanden weer zie, vind ik het erg leuk. Wow ik ben alweer 5 maanden op zending.. Wat gaat de tijd toch snel..
Goed, wat heb ik allemaal wel niet meegemaakt deze week.. Het was KOUD! Ik ben niet een persoon die gauw klaagt over kou, maar ik vond het echt koud. Geen idee hoeveel graden het precies was, ik weet wel dat het een dag overdag -12 was. En dat is alleen maar overdag wanneer het zonnetje schijnt. Kun je nagaan hoe koud het 's avonds is.. Elke dag hadden we na een paar minuten buiten lopen al gevoelloze voeten. Dit soort momenten zijn toch wel momenten die bepalen of je een toegewijde zendeling bent, of alleen maar een zendeling wilt zijn wanneer het je uitkomt en wanneer het puntje bij paaltje komt zich terugtrekt omdat het opeens niet leuk meer is. Ik ga niet liegen, op straat mensen aanspreken in deze kou is niet bepaald veel leuker dan wanneer het wat warmer is. Niemand heeft namelijk GOESTING om te praten. Haha dat woord heb ik lang niet meer gebruikt.. GOESTING. Maar goed dat is dus een minder puntje aan zendingswerk
Nog een minder puntje is dat we dinsdag 2 afspraken hadden staan en wat denk je? GEFLAKED! De eerste zag ik al aankomen, dat was namelijk met een jongen die Jacek heet die ooit 5 jaar geleden een les heeft gehad met de zendelingen en sindsdien elke afspraak die daarna met hem is gemaakt de 5 jaren daarna niet is komen opdagen vanwege een of andere slappe smoes. Dus dat vond ik niet zo'n groot probleem. Maar 's avond hadden we nog een afspraak met een mevrouw die Katażyna heet en ze had haar adres en alles gegeven toen we contact met haar maakten op straat. Dus daar gingen we vrolijk naar toe. En toen we daar waren konden we haar woning nergens vinden! Zo frustrerend.. We hebben wel een half uur (als het niet meer is) lopen zoeken.. En toen gaven we het maar op en gingen we huilend naar huis. Haha niet echt huilend hoor maar ik was wel teleurgesteld. Dus we hebben eigenlijk haar geflaked toen..
Woensdag was een van die lastige koude dagen waar het contacten (mensen op straat aanspreken) niet echt opschoot. We hadden gepland om 3 uur te contacten. Maar na 2 uur kou geleden te hebben en afgewezen te zijn hadden we het wel weer gezien en wilden we eigenlijk gewoon lekker naar binnen om op te warmen. Onze voeten en gezichten deden gewoon zeer van de kou. Maaar we vonden dat we ons maar niet moesten aanstellen en gewoon nog een uur door moesten gaan, wat we gepland hadden. Ik laat me toch niet kennen :). Dus we zijn nog een uur doorgegaan en in dat uur hebben we 3 Boeken van Mormon weggegeven. Goed he :). Zo zie je maar dat als je gewoon doet wat de Heer wil dat je doet, alles goed komt. Later die dag zouden we gaan deurtje kloppen. Dat doen we meestal in flatgebouwen, want die zijn lekker warm en zitten vol met mensen die we een kans kunnen bieden om het evangelie te accepteren. Het vervelende is dat het soms lastig is om binnen te komen. Je moet namelijk de mensen opbellen en dan maar hopen dat ze je binnen laten. En in realiteit gebeurt dat gewoon nooit. Maar die dag gebeurde een klein wondertje. Elk gebouw waar we aankwamen ging de deur van open waardoor we niet mensen hoefden op te bellen. Elke keer kwam er net iemand uit, of ging iemand naar binnen die daar woonde en ons ook maar binnen liet. Dat gebeurde in zeker wel 5 gevallen. Toeval kan je zeggen, maar ik zie hier toch de hand van een lieve Hemelse Vader in die graag wil dat z'n zendelingetjes lekker warm zijn en niet hoeven kou te lijden buiten.
Later die dag kwamen we ook nog toevallig die Katażyna tegen en legden haar uit dat we haar huis nergens konden vinden. We vertelden waar we allemaal gezocht hadden en dat we nergens haar adres konden vinden. Ze zei dat ze toch echt daar woonde. Dus wij hebben later nog een keertje gecheckt daar, maar weer zonder succes. Mijn companion denkt dat ze een vals adres opgegeven heeft. Ik weet het allemaal niet. Maar ja als het de bedoeling is dat we haar onderwijzen, komen we haar vast nog een keertje tegen.
Donderdag was een beetje hetzelfde als woensdag, de hele dag buiten en koud en naar en zo. Maar 's avonds hadden we een afspraak staan met een familie waar we een week geleden aan de deur hadden geklopt. Ze zeiden dat we een week later terug mochten komen, dus dat deden we. En ze waren thuis! Jeeeeej niet geflaked :D! Dus wij konden fijn onze les geven. En het ging supergoed! Ze hadden een hoop vragen natuurlijk, maar ze leken het met wel al onze antwoorden eens te zijn. We hebben zelfs met ze een afspraak gemaakt om woensdag (morgen :D) terug te komen. Ze lijken erg geïnteresseerd en alles te accepteren, dus wie weet komt er nog eens wat van!
Vrijdag besloten we dat het eens tijd werd om wat mensen te bezoeken die al een tijdje niet meer naar de kerk zijn gekomen. En met een tijdje bedoel ik een aantal jaar. Gewoon om te kijken hoe het met ze is, of ze er nog steeds wonen en dat soort dingen. We hebben dus een lekker rondje Sosnowiec gelopen die dag. We zijn tot nu toe nog met niemand in contact gekomen. Vele waren niet thuis en de rest woonde ergens anders en we weten niet waar. We weten tenminste waar we aan toe zijn met die mensen, namelijk dat we daar niet meer terug hoeven te komen.
Zaterdag was ik echt snotverkouden.. Dat krijg je er dus van als je de hele dag in de vrieskou van maximaal -12 graden rondloopt. Maar goed, ik laat me niet weerhouden door een stom koudje, dus we gingen gewoon aan het werk. 'S avonds hadden we nog een afspraak met 2 vrouwkes, Maria en Agata. Die katholieken met een mormoons familielid. Ze zijn echt super aardig! Vooral Maria, we noemen haar onze Polska Matka (poolse moeder) want ze maakt elke keer eten voor ons. En deze keer was het ook werkelijk een feestmaal! Ze had eerst soep voor ons, en daarna kip met allerlei andere lekkere dingen waarvan ik niet weet wat het was. En toen kwam ze nog met feestelijke salades aanzetten en dessert. Ik heb me echt helemaal dik gegeten. Mocht ook wel, want de dag daarna was het vastenzondag.
En die zondag had ik tijdens de getuigenis vergadering voor het eerst mijn getuigenis gegeven voor een gemeente. Best spannend was dat. Dacht dat ik een hoop fouten zou maken en dat ik dingen misschien niet uit kon leggen hoe ik ze wilde zeggen. Maar ik stond er toch maar moedig te wezen, en weet je wat? De woorden rolde gewoon achter elkaar uit mijn mond.. Ik hoefde niet eens na te denken over wat ik zou zeggen en hoe ik het moest zeggen. Daarna kreeg ik ook allemaal complimentjes van de leden over hoe goed ze mijn Pools vonden. Een wondertje :)
En maandag hadden we Zone Conference, vandaar dat ik vandaag dus mail. Was erg leuk en goed en gezellig en opbouwend.
Had ik al gezegd dat Elder Christofferson naar Polen komt in maart? Nou die komt dus over een maand. En dan komt heel Polen samen in Warszawa om naar hem te luisteren. Ik heb er wel zin in, want je maakt het niet vaak mee om naar een apostel te luisteren. Ook hebben we een soort van meet&greet (zo noem ik het maar) met hem. Hij gaat namelijk ook apart voor alle zendelingen een toespraak geven. COOL!
Nou dat was mijn week weer, een hoop kouwigheid dus, maar ook een hoop goeie dingen! Zoals die familie! En die dingetjes maken het het allemaal waard.
HOUDOE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten