Nou daar gaat ie dan.. De laatste mail.

Wat valt er nog te zeggen.. zie jullie allemaal over een paar dagen!

HOUDOE

 

Haha nee dat zou stom zijn. Als er iets is wat ik heb geleerd op zending dan is het tenminste om een verhaal interessant over te brengen. Er is namelijk een verhaal dat ik heeeeeeel vaak heb verteld op mijn zending. Het verhaal van de Herstelling. En ik ben het nog niet zat :)

 

Maar goed.. De afgelopen paar dagen heb ik flink zitten denken aan mijn zending. Wat ik allemaal heb meegemaakt en wat ik allemaal heb geleerd. Ik ga niet alles opsommen wat ik heb geleerd, want dan zit ik hier over 2 jaar nog.. Ik denk dat mensen dat wel aan mij zullen zien straks als ik thuis ben. Er is zeker een verandering in mij geweest tijdens deze 2 jaren. In het begin zat ik mezelf allemaal voor te nemen dat ik niet ging veranderen, want ik vond mezelf wel tof. Maar ik heb al gauw ontdekt dat de Heer een betere "mij" in planning had en daarom heeft Hij me hier naar Polen gestuurd en heb ik allerlei dingen ervaren die de oude ik niet had willen ervaren. En nu ben ik de persoon die de Heer voor ogen had. Bevalt me wel zo. Nja ik wil niet zeggen dat ik er al ben hoor, in tegendeel zelfs, ik ben pas op het begin. Maar ik ga in ieder geval de goede kant op en ik hoop dat ik het zicht in mijn verdere leven niet zal gaan verliezen. Zou een beetje zonde zijn van zo'n zending dan toch. En nu ik er zo over nadenk, ik ben wel blij dat mijn zending mij veranderd heeft. Want als je 2 jaar weggaat om de Heer te dienen, en je komt terug en er is niks veranderd, dan had je net zo goed niet kunnen gaan.

 

Is mijn zending nou precies verlopen zoals ik gehoopt had of verwacht had? Nee, bij lange na niet. Je hoopt en verwacht natuurlijk dat je heel Polen kan bekeren en dopen, dat je net zo'n held wordt als de helden in het Boek van Mormon of het Nieuwe Testament. Maar ik heb ontdekt dat iedereen zo zijn eigen taak heeft. De een plant de zaadjes, de ander voedt ze en nog een ander brengt de oogst binnen. Ik heb het geluk gehad dat ik een paar mensen mocht oogsten dankzij het harde zaai- en voed-werk van andere zendelingen. En dan heb ik het over Igor en Tomek die gevonden zijn door andere zendelingen. Zo heb ik zelf ook een hoop mensen gevonden die later gedoopt zijn door andere zendelingen. Het komt maar zelden voor dat een zendeling iemand vindt, onderwijst en ook nog doopt. En ook DAT heb ik mee mogen maken, en dan denk ik aan Kasia en Ilona. Wat een geluk! Het is dan wel niet heel Polen, maar dat lukt ook niet. Ik ben tevreden met mijn werk en de vruchten die ik er van heb kunnen plukken. En ik weet dat ik de dingen gedaan heb waar ik voor geroepen ben.

 

Er zijn zendingen in de wereld waar zendelingen iedere week wel een paar mensen dopen. Nou de Poland Warsaw Mission is daar niet één van, helaas. Maar ik ben er wel blij mee dat het zo'n lastig gebied is. Hoe moeilijker het is, hoe meer voldoening het geeft toch? Dus ja dan kan je dus wel begrijpen dat ik heel erg voldaan ben :). Er is geen betere plek voor mij dan Polen. Het was moeilijk en zwaar, maar ook heel erg belonend en leuk. En ik heb het overleefd :)

 

Nou goed even nog over mijn week, wat is zoal gedaan heb. Het begon dus allemaal een beetje sloom. Ik en Elder Wolfley waren ziek. Waarschijnlijk was het voedselvergiftiging. Ik heb maandag de hele dag liggen slapen en kwam er 's avonds nog even uit voor een afspraak met Igor.

 

Dinsdag namen we nog een uitziek-dagje. We hebben 's ochtends de wereldwijde leiderschapstraining bekeken die ging over leden-zendingswerk. Super goed!! Ook al voelde ik me erg slap en ziek, ik genoot er wel van. De rest van de dag hebben ik en Elder Wolfley lekker Kolonisten van Katan zitten spelen. Je moet toch wat he als je geen films mag kijken of internetten.. En we hadden 's avonds weer een afspraak waar we ervoor uit moesten. Deze keer met Tomek.

 

Nou en woensdag hoopte ik wat beter te zijn want we hadden zone conferentie. Ik voelde me al een stuk beter, dus daar was ik blij mee. Het was mijn eerste zone conferentie met President Edgren als zendingspresident. Het was tevens ook mijn laatste.. :p Maar het was echt goed. Gaf me motivatie en energie. We hebben een hoop over geloof gepraat. Geloof dat we mensen kunnen vinden om te onderwijzen. En ik merkte aan mezelf dat het een beetje zwakker werd. Dat komt omdat ik al zo lang op zending ben en het is allemaal een beetje routine geworden. Dus dat is iets waar ik aan kan werken nog in de laatste paar dagen. En ik heb er ook aan gewerkt de afgelopen paar dagen en het werkt :). Geloof zonder werken is dood volgens de bijbel. Nou ik denk ook dat werken zonder geloof dood zijn.

 

Donderdag was cool, want toen hadden we een activiteit waar we smores gingen maken. We hadden een kampvuur en marshmellows en koekjes en chocola. Echt zoooooo lekker! Het was echt super gezellig. Hoewel, ik was de helft van de tijd weg. Ik moest met Elder Lloyd wat zaakjes behandelen met de gemeente president. Ik treed dan altijd op als vertaler. Ondertussen vond ik een fotoboek van allerlei gebeurtenissen van de gemeente. Echt super leuk. Ik zag zendelingen die daar een jaar geleden gediend hebben. Ik ken die allemaal. Dat was leuk. Ik realiseerde me toen hoe belangrijk en hoe leuk voor later het is als je dingen vastlegt. Op video, foto of zelfs een Blog... Goed idee, had ik er maar zo één die over mijn zending ging... hee wacht eens even... :)

 

En toen vrijdag avond was ook leuk. Elke transfer mogen we een avond iets cultureels doen. En dat deden we vrijdag avond dus. We hebben wat historische plekjes van Lodz bezocht waar coole dingen gebeurd zijn. En daarna gingen we uit eten bij een super Pools restaurant. Pools eten is echt lekker, ik heb zo zitten genieten. Ik ga het eten zeker missen.

 

Oh en zaterdag was ook al zo'n leuke dag.. Echt een leuke week was het he.. :P De zusters wilden een haardvuuravond organiseren. Speciaal voor Dominika. Zij gaat namelijk binnenkort op zending, vlak nadat ik terug naar huis ga. Dus dat was een gelegenheid voor haar om te praten voor een groep als een soort afscheidsspeech en we hebben gelijk als zendelingen gebruik gemaakt van de gelegenheid om wat leden-zendingswerk-training te geven. Ik gaf een toespraak/les over een aantal aspecten in zendingswerk. Ik deed iets cools, ik spelde namelijk het woord "misja" (=zending) uit en gaf elke letter een betekenis. Het was een groot succes en er waren veel mensen. Een hoop minder actieve leden ook en zelfs niet leden en een hoop van hen kwamen ook weer op zondag naar de kerk. Iedereen werd enthousiast van de zendingsgeest.

 

Ja en dat waren alle interessante dingen dan wel zo'n beetje voor deze week. En nu is het gewoon uitkijken naar zaterdag. Want ik heb wel zin in mijn leven nu. Ik ga mijn zending erg missen. De leden, de onderzoekers de mensen op straat en zelfs de gemene mensen op straat. Dit zijn dingen die je nooit meer echt zult meemaken in je leven. President Nielson zei ooit: Je hebt 2 jaar om te dienen en een leven lang om er op terug te kijken.

 

Het leven is mooi, ik heb nog zo veel dingen voor de boeg. Studie, werk, gezin. En alles wordt beter omdat ik een zending gediend heb en geleerd heb om hard te studeren, hard te werken, en dat gezin komt ook wel in orde :)

 

Dusja.. Ik zie jullie wel weer over een weekje dan.

 

HOUDOE

 

 

Hoi beste jullie!

 

Goed ik ga er niet omheen draaien. Ik ben ZIEK. Ik zit al 10 minuten naar het scherm te staren en weet niet echt wat ik moet typen :P. Maar nu de intro al gemaakt is kan ik eindelijk gaan beginnen. Ja ik weet het, niet de meest vrolijke manier om mee te beginnen, maar wees maar blij dat ik jullie de details bespaar :)\

 

Nou goed.. Het was een beetje een slome week in zendelingenland. We hadden allemaal feestdagen en de straten waren leeg. Ook veel onderzoekers zijn weg, op vakantie en zo. Dus er was niet veel te doen voor ons. We hebben hoe dan ook onze week wel lekker veel op kunnen vullen met dienstbetoon en andere toffe dingen.

 

Onze goeie ouwe Igor houdt van slangen en heeft er een paar thuis. Toen ik dat eerst hoorde vond ik het een beetje raar. Dat zijn nou niet bepaald de meest aaibare huisdieren. Maar nu ik ze gezien heb, vind ik het wel heel erg cool eigenlijk. Hoewel ik ze niet om mijn nek heen hoef te hebben, het zijn namelijk van die wurgslangen, nja ik wil wel levend thuis komen over 2 weken he. Het coole aan slangen is voedertijd. Ze eten graag levende ratten. Klinkt allemaal heel zielig voor die ratjes. Maar goed. Een van die ratten was ontsnapt terwijl Igor hem probeerde te voeren aan de slangen. En Igor kon die rat maar niet vangen. Dat was vervelend want hij hield hem steeds wakker 's nachts. En dat duurde een aantal weken. Dus deze week besloten we actie te ondernemen. Ik en Elder Wolfley kwamen langs om die rat te vangen en hem aan de slangen te voeren. En het was gelukt :) Best makkelijk zelfs als je met een paar kerels bent.

 

Dus we dachten dat het probleem was opgelost nadat die duivelse rat opgegeten was, maar helaas er was nog een 2e. Die was zelfs groter. Dus de volgende dag gingen we weer terug en hebben die ook gevangen :).

 

Het goede deel hiervan is dat Igors oom (die bij hem woont) ons op een positieve manier heeft leren kennen. Want die oom werd ook helemaal gek van die ratten. Nu weet hij dus dat wij zendelingen cool zijn en dat we graag mensen helpen en probleempjes makkelijk kunnen oplossen. Dit zal hopelijk leiden tot interesse in de kerk. Hij ziet ook wel aan Igor dat het evangelie een goede invloed op hem heeft en dat hij er een beter persoon van wordt.

 

En dan is er nog een minder actief lid, Marcin, waar we dienstbetoon voor hebben gedaan. Dat was dus weer op zijn dzialka. Is altijd leuk om te doen. Het heeft een goede invloed op hem en hij wil ook naar de kerk komen. Het is alleen het drukke leven wat hem tegenhoudt. Maar dienstbetoon verzacht mensenharten altijd, dus wie weet realiseert hij op een dag wel dat hij God maar eens op de eerste plek moet zetten in plaats van andere dingen.

 

We zijn echt hard bezig de laatste tijd om inactieven te heractiveren. De kerk heeft al grond gekocht om een kapel op te bouwen. Het enige wat er nog ontbreekt is een aantal actieve leden. Lodz heeft op het moment niet genoeg actieve leden, dus daarom proberen we zoveel mogelijk te heractiveren. Want als iedereen gewoon actief zou zijn, dan zouden we nu al een heuse kapel hebben.

 

Maar natuurlijk gaat het niet alleen maar om de kapel. Het gaat hier om zielen redden. Ik zou liever een paar zielen redden en geen kapel hebben dan een boel mensen heractiveren voor een tijdje zodat die kapel gebouwd kan worden en dat ze dan vlak daarna weer inactief worden. Dat is ook een beetje bez sensu. Ik wou dat ik meer Pools zou praten op mijn blog, dan kunnen mensen een beetje ervaren hoe cool deze taal is. Maar goed dat is nu toch al za późno :P

 

Oh en zondag kwam Adrian Urban vanuit Katowice naar Lodz toe. Was echt tof om hem weer te zien! Op zending heb ik echt zo het gevoel dat ik alles hier maar 1x ga mee maken, dus als ik naar een andere stad verhuis, dan heb ik het gevoel dat ik die mensen noooit meer ga zien. En dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, maar toch heb ik zo'n gevoel. Daarom is het zo leuk om mensen weer terug te zien! Heb ik even geluk dat Nederland niet ver van Polen vandaan ligt, dan ik mensen lekker vaak terug zien.

 

Maar ik ga het zendeling-zijn wel missen hoor. Hoe zwaar het soms ook is en hoe erg ik soms ook geen zin heb om iets te doen. De ervaringen en de wonderen die je ziet zijn het meer dan waard. Ze zeggen altijd dat het moeilijk is om te vertrekken van huis op het begin, maar het is nog moeilijker om te vertrekken van het zendingsveld. Nu snap ik wat ze er mee bedoelen. En ik ga er niet getreurd om zijn. Ik kijk lekker naar de positieve kant van de situatie. Ik ga lekker mijn familie en vriendjes weer zien. En daar heb ik ook wel zin in. Nog maar 1 mailtje volgende week en dan is het alweer voorbij..

 

Voor alles is een tijd toch? Een tijd om op zending te zijn en een tijd om thuis te zijn en een tijd om te studeren en een tijd om aan je toekomst te werken. Dus we gaan maar mooi lekker door met het leven.

 

HOUDOE

OH MEN!

Ik weet niet of iemand het verwacht, maar ik heb zoooo hard gewerkt afgelopen week! Het begon met een harde exchange met Elder Finch. Hij is zo goed. Zijn Pools is ultimate and hij werkt echt super hard. Hij loopt snel en praat met iedereen die hij ziet. Geen gerotzooi, dat bevalt me wel.

 

Oh maar daarvoor hadden we natuurlijk P-day en zouden we gaan laser taggen. Iedereen vraagt zich natuurlijk af hoe dat dan was, aangezien Elder van Bakel er zo enthousiast over was en er zoveel zin in had.. Nou helaas moet ik melden dat er niks van kwam omdat die mensen dachten slim te zijn en de boel te sluiten en te verplaatsten. Helaas.. Ze waren waarschijnlijk bang dat ik één van hun muren zou breken of zo. Snap ik wel.

 

Maar goed, hard zendingswerk is net zo leuk als lasertag. En onze harde arbeid werd beloond. We kwamen een jongen tegen genaamd Juha. Hij komt uit Finland! Hij legde al meteen uit dat hij niet geïnteresseerd was in religie. Nou ik vroeg dus wat er mis was en waarom dan niet. Nou omdat er zoveel nare dingen vanaf komen (denk maar aan de kruistochten en terrorisme en zo). Nja en dat snap ik volkomen dat iemand zo denkt. Maar toen vroeg ik hem of het iets voor hem zou betekenen als er een kerk was die daadwerkelijk naleefde wat Christus onderwees tijdens zijn leven op aarde. Nou dat zou wel interessant zijn zei hij. En toen was het hele gesprek omgedraaid en was hij ineens heel geïnteresseerd. Hij nodigde de zendelingen uit om een Engels exemplaar van het Boek van Mormon te brengen en erover te praten. Dat deden Elders Caskey en Finch dus een dag later en ze vertelden me dat het een van de beste afspraken was die ze ooit gehad hebben. Dus ik ben zeker dik tevreden : )

 

Het beste van de exchange was toch om te zien hoe hard Elder Finch werkt, en de vreugde die je ervaart van hard werk. Ik heb een doel gezet om dit patroon vol te houden tot het einde.

En naprawdę (echt waar) hard werken is gewoon de sleutel die de grote kluis opent waar het o zo begeerde succes in ligt. Nou ja niet altijd, want soms werk je de hele week lang zooo hard, maar dan krijg je toch niks.. Dat gebeurt soms.. 

 

Maar woensdag hadden we een hele goede dag. Want net nadat we hadden teruggewisseld gingen we wat mensen aanspreken in het "miracle park" en we vonden een man die zoveel geduld had om te luisteren naar Elder Wolfley dat hij een Boek van Mormon aannam en zelfs met ons wilde afspreken de volgende dag (kwam niet opdagen, maar dat terzijde). En vlak daarna toen we ons helemaal goed voelde en succesvol gingen we op weg naar huis om te eten, maar onderweg spraken we een vrouw aan die nog veel cooler was. Het was een normaal, vriendelijk gesprek. Geen discussie en ook geen debat geen gediss of bijbelgevecht. Zij was echt awesome. We hebben anderhalf uur staan praten over de Herstelling en het Plan van Zaligheid. Terwijl haar kleine kindje haar overal heen sleepte en ons er dus achteraan sleepte. Haha dat was vast een grappig gezicht, maar het was echt cool. We konden onze dinner-break wel mooi vergeten, want we moesten daarna rennen om de bus te halen zodat we op tijd zouden zijn voor Engelse klas.

 

Oh en donderdag was ook echt een chille dag. De Lloyds organiseren vaak iets tofs voor de Jovo's en iedereen die wil komen. Deze keer gingen we naar een plek waar we konden BBQ'en en volleyballen enz. Dat was echt een van de beste avonden die ik heb gehad op zending. Zo gezellig! Ewa, een onderzoekster bracht een vriend mee, Adam. Zij is echt cool, ze heeft hem leren kennen in de trein en heeft met hem zitten praten over de kerk en zo en daardoor raakte hij geïnteresseerd en kwam naar de activiteit. Tijdens die activiteit heeft hij wat vragen gesteld over de kerk en een aantal leden en zendelingen hebben toen met hem gepraat en een Boek van Mormon gegeven. En hij wilde zelfs afspreken met ons zaterdag, dus dat deden we en dat ging ook goed. We nodigde hem uit om naar de kerk te komen zondag, maar hij kwam niet helaas.

Maar ja verder dus lekker hamburgers gegeten, en gevolleybald. Ging zelfs best goed. Ik zat in het team met Ewa en Andrzej en speelde tegen de 3 andere Elders. Dus de Elders tegen de Polen (en mij). En de Polen wonnen :D! Zo zie je maar, winnen is belangrijker dan meedoen. Oh nee wacht, andersom? Hoe dan ook, ik won.

 

En dan nu het allerbeste deel van de week. Dat gebeurde gister eigenlijk. We hadden een tijdje geen contact met Igor. Hij nam z'n telefoon maar niet op en kwam ook niet naar de kerk. We zouden met hem ergens vorige week vrijdag afspreken, maar hij kwam niet en sindsdien hadden we dus geen contact meer met hem. We maakten ons dus dikke zorgen. Ik was bang dat er iets gebeurd was waardoor hij niks meer met de kerk te maken wilde hebben.

Maar na een hoop bidden en bellen, kwamen we hem gisteravond tegen op straat. Dus we konden eindelijk praten en vragen wat er aan de hand was. We zijn uiteindelijk samen met hem naar de Lloyds toe gegaan en hebben daar met z'n allen gepraat. Er heerste daar zo'n sterke sfeer van liefde dat alle angsten en twijfels van Igor in 1 klap weggevaagd werden. Als een tsunami die een zandkasteeltje overspoelt. Ja dat was echt tof. En nu is hij weer terug :)!

 

En dat was alles, want dat gebeurde gisteravond.

 

HOUDOE

Oh hee daar!

Ik had een flinke werkweek vol met werk en leuke dingen. Nja soms heb je van die weken dat je echt alles geeft wat er in je zit en je bent elke dag buiten keihard aan het werk en je praat met iedereen, maar niemand praat terug of is ook maar een beetje geïnteresseerd. Of je gaat deurtjekloppen en niemand opent de deur... Haha dat is best grappig, want soms zijn de mensen gewoon thuis, ik kan ze gewoon horen en dan kijken ze door dat kijkgaatje om te zien wie er aan hun deur staat en dan zien ze ons en worden ze bang en dan doen ze opeens alsof ze niet thuis zijn. En dan hoor je ze zo stilletjes weg sluipen. Haha nja ik vind dat dan wel grappig. Het levert dan wel geen nieuwe onderzoekers op of zo, ik vind het toch amusant. Maar goed. Deze week had ik dus zo'n week. Voor mijn gevoel hebben Elder Wolfley en ik harder gewerkt dan ooit te voren, maar het kwam er maar niet van.

Oja en die Piotr die zo awesome was vorige week werd ineens een stuk minder awesome deze week. Hij kwam niet naar de kerk, terwijl hij beloofd had om te komen, en hij kwam op maandag ook niet naar de afspraak, terwijl hij beloofd had om te komen. En hij neemt zijn telefoon ook niet op. Dus dat is ook weer einde verhaal, helaas. Ach ja dan gaan we gewoon lekker verder toch? Andere mensen zoeken.

Dus ja wat dat betreft was het een beetje een lege week. Gelukkig hadden we een boel andere toffe dingen te doen. Woensdag avond hadden we een pizza date met de andere Elders. We gingen naar Gruby Benek. Grappige naam, het betekent Dikke Ben. Ik ben daar mijn hele zending nog niet geweest vanwege het volgende verhaal:

Ik was pas net in Szczecin aangekomen en belde wat mensen op die opgeslagen waren in de telefoon. Wat potentiële onderzoekers. Op een gegeven moment zie ik Gruby Benek daar staan en ik dacht dus dat dat een of andere dikke meneer was wiens naam Benek was. En ik dacht nog: "Oh dat zal wel leuk zijn om een dikke meneer te dopen." Dus ik belde die dikke Benek op. Een of ander vrouwke nam op en ik vroeg dus of ik meneer Benek aan de lijn had. "Ja" zei ze. Nou dat is raar.. Ik dacht dat Benek een jongensnaam was, maar goed. Toen zei ik:
"Ik ben een zendeling van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en ik heb vernomen dat u geïnteresseerd was in onze boodschap, klopt dat?"

- "Meneer, maakt u een grapje?"
"Nee, mevrouw ik ben bloedserieus."
- "Dit is een Pizza restaurant..."
"OH! Oke foutje! Houdoe!"
Haha nou en sindsdien ben ik nooit een Gruby Benek binnen gestapt. Nja tot woensdag dan. En man, wat heb ik een hoop gemist!! Echt een goede tent is dat!

En toen donderdag hadden we een "Engelse vast" dus alle zendelingen mochten geen woord Engels spreken die dag, alleen maar Pools (of Nederlands als je dat kan spreken). En we gingen naar de dierentuin met een aantal zendelingen, leden en onderzoekers. Was echt super gezellig! Helaas waren er geen gorilla's :( Gorilla's zijn altijd het leukst om te bekijken. Maar er was wel een leeuw en een olifant. Die zijn ook tof. In het appartement was het verder wel stil die dag, want Elder Wolfley spreekt nog niet zo veel Pools. Eindelijk rust. Haha nee grapje. Hij deed hard zijn best en het ging prima.

En afgelopen zondag was het een echte vasten zondag. Altijd op zondag na het vasten organiseert de gemeente een gezamenlijke lunch om het vasten te breken. Een maand geleden maakte ik de opmerking dat ik bigos zo lekker vond en toen zeiden de leden dat ik voor de volgende keer dan bigos mocht maken. Nou ik dacht dat ze een grapje maakten, maar ze waren serieus.. Maar gelukkig had ik hulp van een ervaren Poolse kookster en nog een kerel hielp ons. Vrijdag gingen we shoppen voor al het eten en zaterdag gingen we het dan klaarmaken. En het is eigenlijk goed gelukt! De leden zaten lekker te smullen :) en ikzelf ook. Maar ja om eerlijk te zijn, na een hele dag vasten smaakt alles lekker, haha dus ik weet niet zeker hoe goed de bigos eigenlijk gelukt is :p.

Nou goed, dat was het eigenlijk wel zo'n beetje deze week geloof ik. We zitten weer een beetje met weinig onderzoekers momenteel, maar we blijven gewoon doorgaan! We spreken zo nu en dan nog af met Patryk. Hij wil graag gedoopt worden, maar moet iets meer inzet tonen. Dus we blijven gewoon met hem werken en hem helpen.

HOUDOE!

Hallo!

 

Het was echt heeerlijk weer afgelopen week! Alleen maar zon en warmte. Echt super zomer. Nja dat mag ook wel in de zomer. Maar vorig jaar kan ik me nog herinneren toen ik in Szczecin was, regende het alleen maar. Dat was nogal stom. Maar aan de andere kant was het niet zo snik heet. Gister was het hier echt super benauwd, maar goed. Ik denk dat als ik moet kiezen tussen regen en koele temperaturen of mooi weer en snik heet, dan heb ik liever snik heet. Dus ik ben wel blij zo. Ze zeggen dat het hier vandaag 38 graden wordt.. Woooow.

 

Eens even zien.. Elder Tingey kwam langs voor een paar dagen in Lodz voor een exchange. Grappig gevoel was dat, want een paar maanden geleden was ik die zone leader die vanuit Warszawa naar Lodz kwam om zendelingen te trainen en exchanges met ze te hebben. Helaas ging hij niet met mij op exchange maar met Elder Finch. Ik heb al een tijdje geen exchange meer gehad. Ze denken vast dat ik het niet nodig heb omdat ik toch al perfect ben.. :) Haha nee geintje. Wel jammer, want exchanges zijn leuk. Oh en Elder Caskey ging naar Warszawa toe, naar de plek waar ik gediend heb. Grappig.

 

Donderdag organiseerde de gemeente een grill op de plaats die de kerk gekocht heeft een paar jaar geleden om een kapel op te bouwen. Dat was echt gezellig. Veel mensen kwamen opdagen. De zusters onderwijzen nu een vrouwke en ze nam haar neefje van 12 mee. En hij bracht een RUGBYbal! Die heb ik al lang niet meer vastgehouden! Haha. En ja ik kon de verleiding niet weerstaan om een potje 2 tegen 2 te spelen. Ik met het 12 jarige manneke tegen Elders Wolfley en Caskey. Wij wonnen :). Gelukkig geen gewonden gevallen.

 

En vrijdag gingen we naar een begrafenis. Nu denk je vast, wie is er overleden dan? Nja niemand die ik ken eigenlijk. Maar we kwamen van de week een kerel tegen die we 2 maanden geleden hadden aangesproken op straat en een Boek van Mormon hadden gegeven. Hij vertelde dat zijn schoonvader was overleden en vroeg of we naar de begrafenis konden komen. Nou prima. Hij vond het wel fijn dat we er waren voor hem. Ook al waren we al bijna weggegaan. Hij was zelf namelijk 15 minuten te laat, en wij als keurige zendelingen waren ruim op tijd. En we kenden natuurlijk helemaal niemand daar, dus ik was bang dat we bij de verkeerde dienst waren. Dus we stonden daar maar een beetje achterin het kapelletje rond te kijken of we onze vriend zagen, maar nee. En toen de dienst 10 minuten bezig was, had ik zoiets van, oke dit is stom, laten we gaan. Dus we gingen weg. En toen we op de bus zaten te wachten, zagen we hem aan komen lopen. Dus gingen we weer terug. Het was best interessant. Het was geen Katholieke dienst, want deze meneer was een 7de dag adventist. Dus dat was wel interessant.

 

Toen we later naar huis gingen kwam er een meneer naast me zitten die begon te praten over de Bijbel en dat was dus blijkbaar ook een 7de dag Adventist.. Dat was wel frappant, want hij was niet aanwezig bij die begrafenis of zo. Maar ja ik ben er niet zo heel veel wijzer van geworden als het gaat om geloof, Jezus Christus en het Evangelie. Het enige dat ik van hem geleerd heb is dat de sabbat blijkbaar op zaterdag hoort te zijn. Ik vond het wel een grappige situatie, een 7de dag adventist die een mormoonse zendeling probeert te bekeren.

 

Verder hadden we een rare vrijdag. Alle afspraken annuleerden of flakten. Zelfs Tomek liet afweten. En dat doet hij normaal nooit. Hij is altijd te vroeg zelfs voor onze afspraken. Er was iets dat er voor zorgde dat we gewoon de hele dag de straat op moesten en met mensen praten in de hitte. En we vonden eigenlijk wel een aantal geïnteresseerden, dus dat was wel tof :).

 

En zaterdag was ook een toffe dag. Alle zendelingen waren uitgenodigd om te lunchen bij die onderzoekster van de zusters. Haar ouders waren er ook en haar vriend en haar 12 jarige neefje was er ook weer. Het was echt heel gezellig en lekker! Ik ben blij dat haar ouders niet zo tegen zijn maar gewoon aardig en open. Ze maken er geen probleem van dat ze de kerk onderzoekt. En dat 12 jarige manneke vind de zendelingen helemaal tof. Maar dat begrijp ik wel, een groepje oudere kerels die je aandacht geven. Dat zou ik ook gaaf vinden. Dus wie weet, over een paar jaar zal hij naar ze luisteren en ook gedoopt worden.

 

Verder hadden we een afspraak met een jongen genaamd Piotr. We ontmoetten hem een paar weken geleden in een tram. We waren aan het praten met een groepje kerels die naar onze naambordjes zaten te staren. En toen ze weg waren kwam hij naar ons. Helaas kon ik niet zo lang met hem praten, want we moesten uitstappen. Maar ik kon hem tenminste een flyer geven. Nou afgelopen donderdag zagen we hem weer lopen en hebben we een tijdje met hem staan praten. Hij zei dat hij graag het Boek van Mormon zou lezen, en vroeg zich af waar hij er eentje kon krijgen. Nou bij ons dus :). We hebben toen een afspraak gezet voor zaterdag. En die afspraak ging heel goed. We hebben hem uitgenodigd om gedoopt te worden en hij accepteerde een doopdatum voor 24 augustus. Ik hoop dat het allemaal goed zal gaan en dat hij daadwerkelijk gedoopt gaat worden. 24 augustus zal de laatste zaterdag van mijn zending zijn. Dat zou een mooi afsluit zijn. Voor mij is het in ieder geval een teken van de Heer die zegt: "Je bent nog niet klaar Elder van Bakel". En dat klopt. We gaan nog niet haar huis, nog lange niet, nog lange niet. Ik heb nog genoeg tijd om iemand te dopen. Of tenminste iemand te vinden die later gedoopt zal worden.

 

HOUDOE

 

Gegroet!

 

De laatste tijd word ik veel aangemoedigd door iedereen om me heen om extra hard er voor te gaan in de laatste weken. Dat heeft me erg gemotiveerd en in de afgelopen week heb ik een stuk harder gewerkt dan ooit te voren. In mijn ogen "hard werken" betekent praten met IEDEREEN om je heen, OVERAL waar je heen gaat. Op straat sla je soms wat mensen over, nou ik probeer dus om niemand me te laten passeren zonder een kans te hebben gehad om dit evangelie te accepteren. Of ze het accepteren of niet, dat is hun keuze.

 

Nja en wat onderzoekers betreft gaat het een beetje sloom nog steeds, maar dat komt gewoon omdat mensen de verkeerde keuze maken en flaken. We hebben al een tijdje geen contact gehad met Patryk, maar afgelopen zondag kwam hij naar de kerk :) en nu gaan we weer met hem afspreken.

 

De 'highlight' van de week is dat we een dienstbetoon project mochten doen in een tuintje van een minder actief lid. Zijn naam is Marcin en we belden hem een paar weken terug op om met hem af te spreken. Toen we later bij hem thuis waren vertelde hij dat hij nooit ergens tijd voor heeft want hij heeft het druk met allerlei dingen. Werk, tuinhuisje en dat soort dingen. Veel mensen in Polen hebben een, zoals ze het hier zeggen, "działka". Dat is een stuk grond dat ze kopen en daar bouwen ze dan een klein huisje en een tuintje en zo. Daar zitten ze dan graag in de zomer of tijdens het weekend. Hij moest een schutting plaatsen om zijn grond heen, en die bestaat uit een paar betonnen pilaren en platen die je daar dan in moet schuiven. Die zijn best zwaar, dus hij had 2 grote sterke kerels nodig. Dat konden we dus fijn de hele dag doen zaterdag. Betonnen platen sjouwen en palen in de grond zetten. Was eigenlijk echt heel leuk om te doen.

 

Ik had de kans om even goed met Marcin te praten. Op het moment woont hij samen ongehuwd met zijn vriendin Beata. Maaar hij zei dat Beata graag wil trouwen zodat ze gedoopt kan worden :D! Zo awesome! Ik hoop dat ik dat nog mee kan maken! Maar we zullen het wel zien.

 

Krystian is het neefje van Beata en toen we daar waren een week geleden, kwam hij er ook bij zitten om een aantal vragen te stellen. Hij nam een Boek van Mormon en beloofde dat hij het zou lezen. En Marcin zei dat Krystian inderdaad heeft zitten lezen uit het Boek van Mormon. Het coole is dat hij niet eens echt een onderzoeker is of zo, maar het lijkt erop dat hij er wel een gaat worden :).

 

Oh en donderdag had ik weer eens een eetafspraak! Die zijn zeldzaam in Polen. De vrouw van de gemeentepresident, zuster Mirka, had de 4 Elders uitgenodigd. Zo'n lief vrouwtje. Kan lekker koken :)! Ze zegt dat ze zich altijd zo'n zorgen maakt over de Eldertjes of ze wel genoeg te eten krijgen. Elder Wolfley verliest nu gewicht als een malle, net als ik op het begin van mijn zending, haha. Misschien maakte ze zich daarom zorgen. Nee, ze is gewoon lief.

 

Direct daarna kregen we een telefoontje van Zuster Lloyd. Die kookt altijd voor alle YSA's op donderdagavond en ze vroeg of wij ook langs zouden komen. Nja ik wilde niet zeggen dat we net gegeten hadden dus we kwamen gewoon met z'n allen om daar alle ruimte die er nog over was op te vullen in onze buikjes. Nou ik heb nog nooit zooo vol gezeten. Want ik hou er van om me gewoon helemaal vol te eten met 1 maaltijd. Haha nu weet ik hoe zendelingen zich voelen in Utah. Die worden daar vast helemaal vol gepropt. Nja ik ben wel blij eigenlijk dat ik in Polen heb mogen dienen, anders was ik nooit zoveel afgevallen. In tegenstelling, al het gewicht dat ik hier verloren ben zou ik in Amerika zijn aangekomen waarschijnlijk.

 

Oh en gister voelde ik me als een zendeling in Mexico. Ik hoor namelijk van alle kanten dat Mexico zo'n makkelijk land is voor zendelingen. Die hebben elke week wel een paar duizend dopelingen en iedereen op straat is geïnteresseerd. Nja ik overdrijf natuurlijk, maar het schijnt daar dus wel gemakkelijk te gaan.

Nou gister spraken we dus een meisje aan die uit Mexico kwam. Dat was echt een cool gesprek. Ze luisterde en toonde veel interesse. Ik denk niet dat ik ooit zo'n gemakkelijk gesprek heb gehad tijdens mijn hele zending. De meeste mensen proberen me te dissen en zitten altijd moeilijk te doen, maar zij was gewoon vriendelijk en cool. Helaas werd ons gesprek onderbroken door een bus waar ze op aan het wachten was.. Maar dat is gewoon een teken van de Heer die zegt: "Oke Elders, jullie hebben genoeg gezegd nu, volgende keer meer."

 

En nu heb ik ook wel genoeg gezegd, volgende keer meer.

 

HOUDOE

Hallo beste familie, vrienden, kennissen en onbekenden!

 

Het lijkt echt een eeuwigheid sinds de laatste keer dat ik ge-emaild heb. Dat komt omdat er echt een hele hoop gebeurd is in de afgelopen week. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen... Nja met maandag dan maar denk ik.

 

Vanaf zondagavond zaten we in een trio met Elder Caskey. Dat was wel heel gezellig. We hebben goed voor hem gezorgd. Het was zijn verjaardag zondag en hij zei dat het een goede verjaardag was :). Dus de hele maandag was hij nog steeds bij ons. We hadden gewoon een rustig P-dagje. Elder van Bakel wordt al oud, dus hij moet het rustig aan doen haha.

 

En dinsdagavond kwam Elder Finch alweer uit het ziekenhuis. Hij zei dat hij er al een dag eerder uit had gekund, maar voor de zekerheid lieten de dokters hem daar nog maar even liggen. Lijkt me echt reuze saai zo in een ziekenhuis liggen. Helemaal niks te doen daar.. Ik zou me echt doodvervelen. En als zendeling al helemaal, want je mag niet eens muziek luisteren of films kijken.. Ik had wel een beetje te doen met Elder Finch.. Arme man. Trouwens een leuk weetje over Elder Finch, zijn voorouders komen uit Nederland :). Zijn opa was Nederlands geloof ik.

 

Oh en nu iets stoms... Hier in Lodz voor OV koop je een maandkaartje en dat heet een migawka. Dan kan je de hele maand door Lodz heen bussen en trammen. Maar na 30 dagen verloopt die dus en moet je hem weer opladen. Nou dat was ik dus vergeten. Dat heb je weleens in het drukke zendingsleven. En natuurlijk heel fijn op weg naar een onderzoeker werd Elder van Bakel betrapt met een verlopen maandkaart. Terwijl de controleur mijn informatie aan het opschrijven was kwamen we al bij de volgende stop en zei ik tegen Elder Wolfley en Caskey dat ze maar uit moesten stappen, want anders zou Elder Wolfley ook een boete krijgen. Dus die zijn mooi ontsnapt en waren op tijd voor de afspraak. Nou toen de controleur klaar was mocht ik ook uitstappen een paar stoppen later. Ik was dus even alleen voor een momentje. Dat voelt altijd raar.

Later die avond, na de afspraak werden we weer gecontroleerd! Dat gebeurt niet zo vaak eigenlijk. Want de controleurs komen gewoon op willekeurige tijdstippen een bus of tram binnenstappen om te checken. Gelukkig had Elder Wolfley een tramkaartje gekocht en ik mocht voor de rest van de dag gewoon vrij rondreizen, want ik had al een bekeuring. Dus dat was eigenlijk wel geinig toen die meneer om mijn kaartje vroeg zei ik: "Jullie hebben me al gepakt vandaag". Helaas zag hij er de humor niet van in en snauwde me af.

 

Nou donderdag was de grote dag dat Elder van Bakel zich volwassen noemen mag :D. Want ik was jaaaaarig! 21 jaartjes alweer.. Je wordt er ook maar niet jonger op he. Het was een leuke dag. Ik wil ook iedereen publiekelijk bedanken die me een lief kaartje gestuurd heeft! Het grappige die dag was dat we eigenlijk gepland hadden om een tijdje binnen te zitten en mensen op te bellen om afspraken te maken. Maar ik had het gevoel dat we eigenlijk naar buiten moesten gaan en met mensen op straat moesten gaan praten. President Edgren belde me later om me een fijne verjaardag te wensen en vertelde dat de Heer een speciale verrassing voor me zou hebben. Nou dat bevestigde dus mijn gevoel dat we naar buiten moesten gaan. Dus we gingen maar naar buiten. En in het park zat een jongen op een bankje te lezen en wij stapten er op af om er mee te praten. En hij was heel erg geïnteresseerd. Stelde veel vragen waar we mooi antwoord op konden geven en we onderwezen hem over de Herstelling en gaven hem een Boek van Mormon. Dat was echt een leuk gesprek. Dus dat was Hemelse Vaders verjaardagscadeautje voor mij :)

Later deden we Nederlandse les voor een clubje onderzoekers en minder actieven die graag Nederlands willen leren en ik heb ze daar Nederlandse verjaardagsliedjes geleerd. Haha dat was grappig. En daarna gingen we met z'n allen naar de Lloyds, want ze hadden een diner voorbereid voor mij en Elder Caskey omdat we jarig waren. Echt lief van ze. En lekker! Zuster Lloyd kan zo goed koken!

Er was ook een activiteit gepland voor de YSA's. De kerk heeft namelijk een stuk grond gekocht een paar jaar geleden om een kapel op te bouwen en die plaats gingen we schoon maken met z'n allen. Klinkt saai, maar het was eigenlijk heel gezellig. Maakt namelijk niet uit wat je doet, als je met leuke mensen bent (zoals ik) dan is het altijd leuk :D.

 

Vrijdag hadden we nog zo'n geïnspireerd momentje. Vlak na wekelijkse planning kreeg ik het gevoel dat we een minder actieve zuster moesten gaan bezoeken. Zuster Naidan. Ze komt uit Mongolië en ik heb haar maar 1 keer in de kerk gezien sinds ik in Lodz ben. Dus we gingen daar langs en ze liet ons binnen. Ze was erg blij met ons bezoek. Ze zei dat ze bang was dat de gemeente haar vergeten was. En vlak voordat we aanklopten was ze in de keuken aan het koken met haar dochter die geen lid is. Ze waren over geloof en evangelie dingen aan het praten. En toen kwamen de zendelingen ineens aanzetten. Dat kan toch geen toeval zijn! We hadden een heel fijn gesprek en ik heb een beetje Mongools geleerd. Nja ik weet alleen hoe je een "l" in het mongoolse alfabet schrijft. Maar ze hebben nu een Russisch alfabet, dus heb ik er nog niks aan.

 

En dan zaterdag hadden we een afspraak met een ander minder actief lid, genaamd Marcin. Hij woont samen met zijn vriendin. Ze waren echt super cool en open. Zijn vriendin Beata is ook erg geïnteresseerd in de kerk. Ze zoekt zelf naar antwoorden op haar vragen en ziet in dat ze die niet in de Katholieke kerk kan vinden. We hadden echt een supergoed gesprek en ik heb het idee dat we daar vaker gaan komen. Het is al zeker eigenlijk, want Marcin vroeg of we hem konden helpen ergens mee. Hij heeft namelijk 2 grote sterke jongens nodig om een betonnen muurtje in elkaar te zetten. Nou heeft hij even geluk dat de 2 grootste en sterkste Elders van de hele Poland Warsaw Mission bij hem thuis op de bank zaten :)! Oh en het neefje van Beata was daar ook en kwam er op een gegeven moment bij zitten. Hij heet Krystian en is 15 jaar oud en had een heleboel goede vragen. We gaven hem een Boek van Mormon en hij is ook kei geïnteresseerd! Dus was zeker een heel geslaagd bezoek!

 

Zoals je ziet, zijn we bijna elke dag beloond geweest met zegeningen, avonturen en andere geweldige dingen die je alleen maar kan meemaken als een zendeling.

 

Ik was een tijdje bang dat ik zo vlak tegen het einde van mijn zending een beetje mijn motivatie zou verliezen en alleen maar aan huis zou gaan denken. Maar de Heer stuurt zoveel dingen op mijn pad, dat ik niet eens de tijd heb om aan huis te denken.

Elder Finch omschreef het mooi: Dit is de climax van mijn zending.

 

HOUDOE